This post is also available in: English
Prema presudi, Karagić je proglašen krivim da je, sam ili zajedno s drugima, u ljeto 1992. silovao oštećene K-1 i K-2, koje su u to vrijeme bile maloljetne, kao i da je učestvovao u nezakonitom hapšenju i zatvaranju trojice muškaraca bošnjačke nacionalnosti.
Karagić je, prema navodima presude, u julu i augustu 1992., zajedno s pravosnažno osuđenim Predragom Kujundžićem, odveo K-2 iz prostorija “Radija Doboj” u kuću u naselju Bare gdje su je silovali i mučili, stavljajući razne predmete u njene genitalije.
Svjedokinju K-1, kako stoji u presudi, Karagić je silovao u Domu JNA (Jugoslovenske narodne armije) u Doboju iako mu je govorila da ima 15 godina.
Kako stoji u presudi, zločine je Karagić počinio kao pripadnik i komandant specijalne jedinice “Crvene beretke”, a kasnije kao vojnik Vojske Republike Srpske (VRS).
Karagić je prvostepenom presudom oslobođen optužbi da je, zajedno s još dvojicom vojnika, iz zatvora “Spreča” izveo nekoliko muškaraca, koji su odvedeni u kamp “Vila” i ubijeni, kao i za mučenje Amira Halilovića, pljačkanje zatvorenika u objektu na Usori i “Perčinom disku” te u selu Bukovačke Čivčije.
Apelaciono vijeće Suda BiH je djelimično uvažilo žalbu Karagićeve Odbrane utvrdivši da se u dijelu u kojem je oslobođen krivice optužba odnosila na zločine protiv civila, a ne za zločin protiv čovječnosti, kako se navodilo u prvostepenoj presudi.
Ova presuda je konačna.
