Članak

Mladićeva posvećenost strateškim ciljevima

22. Augusta 2013.00:00
Ratko Mladić je tokom rata u BiH posvećeno radio na stvaranju srpske države razdvajanjem od Bošnjaka i Hrvata, iako je u proljeće 1992. sa skupštinske govornice upozorio da bi “to bio genocid”, posvjedočio je ekspert Haškog tužilaštva Robert Donia.

This post is also available in: English

Istorijski stručnjak Donia, koji je proučio zapisnike sa sjednica Skupštine Republike Srpske i druge dokumente srpskih organa vlasti, izjavio je da je Mladić predano radio na ostvarivanju šest strateških ciljeva koje je u maju 1992. usvojila Skupština Republike Srpske, od kojih je prvi i sveobuhvatni bio “demarkacija države razdvajanjem od druga dva naroda”.

Na istom skupštinskom zasjedanju 12. maja, kada je bio postavljen za zapovjednika vojske, Mladić je “oštro upozorio” političko vođstvo da su usvojeni strateški ratni ciljevi neostvarivi, riječima: “Ljudi, to bi bio genocid”, naznačio je Donia.

On je rekao da su ostalih pet strateških ciljeva bili “uklanjanje Drine kao granice između srpskih zemalja”; proboj koridora kojim bi zapadna Bosna bila povezana sa istočnom i, dalje, Srbijom; podjelu Sarajeva; izlazak Republike Srpske na more i upostavljanje granica na Neretvi i Uni.

Kako je rat odmicao, Mladić je, po riječima američkog istoričara, postajao sve posvećeniji ostvarivanju tih ciljeva, što ilustruju i njegove riječi sa skupštinskog zasjedanja iz januara 1994. kako je njegova briga da “neprijatelj potpuno nestane”.

Postizanje strateških ciljeva značilo je “potpunu političku separaciju granicama i razdvajanje Srba od Bošnjaka i Hrvata”. To razdvajanje, naročito u nacionalno mješovitim područjima poput Sarajeva, nije se moglo postići bez značajnog pomjeranja stanovništva, ocijenio je Donia.

Te ciljeve su lideri bosanskih Srba imali na umu i prije nego što su ih proklamovali, a kao dokaz za to, Donia je citirao Karadžićev govor u Skupštini BiH iz oktobra 1991. godine.

Karadžić je tada rekao da će odluka Bošnjaka i Hrvata da održe referendum o nezavisnosti, uprkos srpskom protivljenju, “BiH odvesti u pakao, a Muslimane, možda, u nestanak”, zato što se, ako dođe do rata, “muslimanski narod ne može odbraniti”.

Donia je kazao da su, nedugo potom, s jeseni 1991., srpske vođe preduzele prve mjere za odvajanje i stvaranje države – napustili su skupštinu BiH i formirali svoju, te počeli da sprovode “detaljan plan” za preuzimanje vlasti u opštinama širom BiH.

Optužnica Mladića tereti za genocid počinjen u Srebrenici i još sedam opština, progon Bošnjaka i Hrvata širom BiH, teror nad civilima u Sarajevu, te uzimanje pripadnika UNPROFOR-a za taoce.

Mladićev branilac Branko Lukić je na početku unakrsnog ispitivanja osporavao stručnost Donije, sugerišući da je on veći dio radnog vijeka proveo u finansijskoj kompaniji, što je Donia potvrdio.

Baveći se njegovim izvještajem o “pozadini, politici i strategiji opsade Sarajeva”, Lukić je pitao svjedoka zna li da je u gradu tokom rata bilo ubijeno “5.500 Srba samo zato što su Srbi”.

Donija je potvrdio da je takvih ubistava Srba u Sarajevu bilo, ali je Lukićev broj žrtava nazvao “nedokazanim i vjerovatno pretjeranim”.

Mladićev advokat nastaviće da unakrsno ispituje eksperta Tužilaštva u petak, 23. avgusta.

Radoša Milutinović


This post is also available in: English