Zoran Ilić tuži BiH nakon oslobađajuće presude za silovanje maloljetnice u Rogatici
Svjedočeći o posljedicama koje su uticale na njegov život zbog hapšenja, jednomjesečnog pritvora i mjera zabrane koje su trajale ukupno 397 dana, Zoran Ilić je rekao da mu je “posebno teško pala sama priroda krivičnog djela koja mu se stavlja na teret, te da nema riječi da to opiše”.
Prema njegovim riječima, u pritvoru u Trebinju je bio “s narkomanima i ubicama, i zbog te činjenice nije mogao da spava”, te je pritvor negativno uticao i na njegovo bavljenje stočarstvom i poljoprivredom.
“Nakon sveobuhvatnog kliničkog pregleda i analize dobivenih rezultata, zaključio sam da, između traumatskog stresnog događaja koji je predmet sudskog procesa i privremenog duševnog poremećaja, radnje prilagođavanja, postoji uzročno-posljedična veza”, kazao je Abdulah Kučukalić, vještak neuropsihijatrijske struke.
Vještak je naglasio da je Ilić trpio duševnu bol jakog intenziteta u trajanju deset dana, srednjeg 20 dana i blagog intenziteta 60 dana.
“Trpio je također i sekundarni strah zbog mogućnosti izricanja zatvorske kazne, egzistencijalne situacije, straha od bolesti u trajanju 50 dana. Opća životna aktivnost mu je bila privremeno smanjena 30 dana u procentu od deset posto”, rekao je Kučukalić.
Prvostepenom presudom izrečenom u septembru 2018., a koju je potvrdilo Apelaciono vijeće naredne godine, Ilić je oslobođen krivice za silovanje. Njega se teretilo da je, kao pripadnik Vojske Republike Srpske (VRS), 20. juna 1992. godine u stanu u zgradi “Tekija” silovao S-3, koju su nepoznate osobe prethodno dovele iz Crkvenog doma.
Iliću se sudilo zajedno s Milisavom Ikonićem, koji je osuđen na devet godina zatvora zbog višestrukog silovanja počinjenog u julu 1992. u Rogatici.
Odgovarajući na pitanja Safije Kreštalice iz Pravobranilaštva BiH, Ilić je kazao da je prije hapšenja bio domar u Osnovnoj školi “Sveti Sava” u Rogatici, gdje se vratio nakon ukidanja mjera pritvora.
Nada Mandić, Ilićeva pravna zastupnica, u završnoj riječi je naglasila kako smatra da je tužba od 21.000 KM osnovana, jer je Ilić neosnovano uhapšen, te jer je trpio duševne bolove i jer mu je povrijeđena čast, budući da je prije hapšenja bio “ugledna osoba”.
Kreštalica je zatražila da se odbije tužbeni zahtjev, koji je, prema njoj, postavljen u visini koja nije u skladu sa Zakonom o obligacionim odnosima i sa sudskom praksom.
“Vještak nije našao da su duševni bolovi doveli do trajnog umanjenja životne aktivnosti”, rekla je Kreštalica, dodavši da je utvrđeno da kod predlaganja i određivanja mjera zabrane Tužilaštvo i Sud nisu nezakonito postupali i da se “mjere zabrane ne mogu stavljati u isti rang s pritvorom”.
Sud će odluku o Ilićevoj tužbi donijeti naknadno.