Vještak: “Tigrovi” i “Škorpioni” pod kontrolom SDB-a Srbije

Vojni vještak Optužbe Reynaud Theunens ostao je, međutim, pri iskazu da su “Tigrovi” Željka Ražnatovića Arkana, “Škorpioni”, kao i druge paravojske, od 1991. do 1995., bili “pod kontrolom SDB-a Srbije” ili “na drugi način povezani” s njom.

Theunens, koji je analizirao brojne vojne dokumente, precizirao je da je do tog zaključka došao prvenstveno na osnovu terenskih izvještaja obavještajnih organa Jugoslovenske narodne armije (JNA) i Vojske Jugoslavije iz tog doba.

Stanišića i njegovog operativca Franka Simatovića Frenkija optužnica tereti za progon, ubistva, deportaciju i prisilno premještanje Hrvata i Muslimana, od 1991. do 1995. godine.

Stanišićev branilac Wayne Jordash tvrdio je da se u samo dva izvještaja JNA spominje veza “arkanovaca” sa SDB-om i sugerisao da je Theunens te dokumente pogrešno protumačio i dao im preveliki značaj.

Jordash je iz vojnog obavještajnog izvještaja iz oktobra 1991., na koji se Theunens pozvao, citirao da “ima glasina među pripadnicima JNA” da “Arkan dolazi pošto je vojska očistila sela i čini zločine”, kao i da “oni misle da to čini uz podršku SDB-a Srbije”.

U svom izvještaju, Theunens je iz izvještaja citirao da postoji “vjerovanje” pripadnika JNA da “arkanovci” čine zločine uz podršku SDB-a Srbije.

Stanišićev advokat to je nazvao “otrcanim, nedokumentovanim vjerovanjem”.

Vještak je uzvratio da je to “stvar interpretacije” i da ne dijeli to mišljenje, naglašavajući da je zaključak o povezanosti Ražnatovića Arkana sa SDB-om Srbije donio “na osnovu mnogih dokumenata, ne samo jednog”.

Kao dokaz da izvještaji o zločinima “arkanovaca” nisu samo glasine, naveo je snimak na kojem general JNA Andrija Biorčević, 1991. u istočnoj Slavoniji, hvali Ražnatovića i kaže da Arkan ulazi u osvojena naselja i ubija sve koji se nisu predali.

“Arkan je djelovao od 1991. do 1995., a dokumenti ukazuju na njegovu povezanost sa SDB-om Srbije”, rekao je vojni ekspert Optužbe.

Stanišićev branilac negirao je i da postoje dokazi o vezi “Škorpiona” i SDB-a Srbije u Hrvatskoj.

Vještak je to odbacio, podsjećajući na dokaze o učešću te paravojske u operaciji Pauk u Cazinskoj krajini, s jeseni 1994. komanda te operacije, takođe povezana sa SDB-om Srbije, bila je na Petrovoj Gori, na teritoriji Hrvatske, odnosno samoproglašene Republike Srpske Krajine.

Svjedok je naveo i da je SDB Srbije prethodnih godina u istočnoj Slavoniji “regrutovala, obučila, opremila” “Škorpione” i da oni zasigurno nisu mogli otići da ratuju u BiH “zato što im se tako htjelo”.

Advokat Jordash osporavao je i vještakov nalaz da je specijalna jedinica SDB-a Srbije, poznata kao “Crvene beretke”, od 1991. do 1996., imala “istureno komandno mjesto” u Pajzošu kod Iloka, u Hrvatskoj.

Po Stanišićevoj Odbrani, postoje dokazi da je ta baza postojala samo od 1991. do 1992. Vještak je u odgovoru primijetio da nema dokaza ni da “Crvene beretke” nisu bile u Pajzošu kasnije.

Vojni ekspert ostao je i pri iskazu da su u “glavnoj bazi” specijalaca SDB-a Srbije u Ležimiru na Fruškoj Gori u Srbiji, bile obučavane formacije koje su prethodno počinile ratne zločine u Hrvatskoj.

Unakrsno ispitivanje vještak, Stanišićev branilac nastaviće sutra.

Zločini za koje su optuženi Stanišić i Simatović počinjeni su, kako tvrde tužioci, tokom sprovođenja udruženog zločinačkog poduhvata, čiji je cilj bilo trajno i nasilno uklanjanje Hrvata i Muslimana s velikih dijelova teritorija Hrvatske i BiH, radi ostvarivanja srpske dominacije.

Na čelu zločinačkog udruženja bio je, po tužiocima, tadašnji predsjednik Srbije Slobodan Milošević.