Lice: Bunoza Mirko

U nastavku svjedočenja u svoju korist, optuženi Medaris Šarić složio se da su pripadnici Stanice javne bezbjednosti (SJB) u Trnovu od juna 1992. godine obavljali funkcije ili bili borci u Teritorijalnoj odbrani (TO).

Svjedočeći u svoju korist, optuženi Medaris Šarić je izjavio da se tokom nepuna dva mjeseca obavljanja dužnosti komandanta Štaba Teritorijalne odbrane (TO) u Trnovu bavio “očuvanjem” linija i da nije imao kontrolu nad svim jedinicama na području opštine.

Na suđenju za zločine počinjene u Trnovu, prvi svjedoci Odbrane Medarisa Šarića govorili su o zdravstvenom stanju optuženog tokom rata.

Na suđenju za zločine počinjene u Trnovu, vještak Odbrane Edhema Godinjaka rekao je kako Stanica javne bezbjednosti (SJB) nije postojala u Trnovu u periodu od juna do augusta 1992. godine, te da optuženi Edhem Godinjak nije izvršavao bilo koju dužnost načelnika SJB-a.

Odbrana Edhema Godinjaka uložila je materijalne dokaze o naoružavanju i napadu srpskih snaga na Trnovo u proljeće 1992. godine.

Na suđenju za zločine počinjene u Trnovu, vojni vještak Odbrane je kazao da je na igmansko-trnovskom bojištu vladalo haotično stanje zbog vojnih autoriteta i da brojne jedinice koje su defilovale kroz ovo područje “nisu dopuštale da rukovođenje i komandovanje stane na noge”.

Vojni vještak Odbrane izjavio je da je niz okolnosti nepovoljno djelovao na efektivno komandovanje i rukovođenje Opštinskog štaba Teritorijalne odbrane u Trnovu.

Svjedokinja Odbrane Edhema Godinjaka ispričala je kako su u Stanici javne bezbjednosti (SJB) u Trnovu prikupljani podaci o ratnim zločinima kako nad bošnjačkim, tako i nad srpskim stanovništvom.