Na suđenju Radovanu Karadžiću, svjedoci Marko Adamović i Mikan Davidović su negirali da su srpske snage protjerivale bošnjačko i hrvatsko stanovništvo u opštinama Ključ i Sanski Most.
Na suđenju Radovanu Karadžiću, ratni šef Službe državne bezbjednosti Republike Srpske (SDB RS) Dragan Kijac negirao je da je u julu 1995. imao bilo kakvo saznanje o masovnim ubistvima muslimanskih muškaraca iz Srebrenice.
Na suđenju Radovanu Karadžiću, Željko Mejakić je izjavio da su zločine u logoru Omarska kod Prijedora u ljeto 1992. počinili pripadnici “paravojnih i kriminalnih grupa”, ali da su to bili “pojedinačni” slučajevi koji nisu bili planirani.
Na suđenju Radovanu Karadžiću, svjedok Odbrane Milenko Todorović ostao je tokom unakrsnog ispitivanja pri iskazu da je Glavni štab Vojske Republike Srpske (VRS), dan poslije pada Srebrenice, najavio da će u vojni logor u Batkoviću kod Bijeljine uputiti za
Haški tribunal odbacio je zahtjev optuženog Radovana Karadžića da se protiv bivše glavne tužiteljice Karle del Ponte provede istraga zbog nepoštovanja suda.
Svjedočeći u Odbranu Radovana Karadžića, nekadašnji oficir Vojske Republike Srpske (VRS) Milenko Todorović rekao je da je postojao plan da se preko hiljadu bošnjačkih zarobljenika iz Srebrenice u julu 1995. godine prebaci u Bijeljinu.
Bivši predsjednik Republike Srpske Radovan Karadžić je iskazima trojice svjedoka Odbrane nastojao da opovrgne postojanje plana za nasilni progon Muslimana i Hrvata iz Bosanske krajine, za koji je optužen.
Peti dan svjedočenja na suđenju Radovanu Karadžiću, svjedok Momčilo Krajišnik je izjavio da politika srpskog rukovodstva u BiH nije bila etničko čišćenje, kao što se navodi u optužnici.
U nastavku suđenja Radovanu Karadžiću, svjedok Odbrane Momčilo Krajišnik negirao je da su za bombardovanja Sarajeva krivi srpski politički lideri, ustvrdivši da je Vojska Republike Srpske (VRS) samo uzvraćala na vatru iz grada.
Unakrsno ispitujući Momčila Krajišnika, svjedoka Odbrane, Haško tužilaštvo je dokazivalo da je političko vođstvo bosanskih Srba, predvođeno optuženim Radovanom Karadžićem, odredilo vojsci šest strateških ciljeva, od kojih je prvi bilo nasilno razdvajanje