Simatovićeva Odbrana negirala odgovornost za zločine u Zvorniku i Bijeljini
Unakrsno ispitujući Theunensa, Simatovićev branilac Mihajlo Bakrač dokazivao je da je jedinica Željka Ražnatovića Arkana na ratištu u Hrvatskoj bila pod komandom Jugoslovenske narodne armije (JNA). Theunens je ponovio da je, prema nizu dokumenata bezbjednosnih organa JNA koje je analizirao, Ražnatović uživao podršku SDB-a Srbije, iako u borbenim dejstvima jeste bio pod komandom JNA.
Simatovićeva Odbrana predočila je dokumente po kojima su “arkanovci” u jesen 1991. godine bili dio Teritorijalne odbrane Srpske autonomne oblasti (SAO) Slavonija, Baranja i zapadni Srem. Vojni vještak odgovorio je da je na taj način bilo prikrivano da snage povezane s vlastima Srbije učestvuju u konfliktu u Hrvatskoj.
Kao dokaz da je Arkanova jedinica u jesen 1991. bila pod komandom JNA, branilac Bakrač je prikazao snimak na kojem tadašnji general Andrija Biorčević, u prisustvu Ražnatovića, kaže da bi “JNA opkolila selo, a Arkan onda upao i pobio sve koji se nisu predali”.
Odbrana Simatovića citirala je i Ražnatovićevu izjavu da je u napad na Bijeljinu s proljeća 1992. godine krenuo “na poziv Srpske demokratske stranke”. Umiješanost SDB-a Srbije u zauzimanje Zvornika u aprilu 1992. godine, Simatovićeva Odbrana pobijala je tvrdeći da izjava koju je o tome dao Vojislav Šešelj nije vjerodostojna, zato što je Šešelj tada bio u sukobu sa predsjednikom Srbije Slobodanom Miloševićem.
Theunens je odgovorio da je samo citirao Šešeljevu izjavu BBC-u.
Bivši prvi operativac SDB-a Srbije, Simatović je zajedno s ratnim šefom te službe Jovicom Stanišićem optužen za progon, ubistva, deportaciju i prisilno premještanje hrvatskih i muslimanskih civila. Te zločine, po optužnici, počinile su paravojske pod kontrolom SDB-a Srbije, poput “Crvenih beretki”, “arkanovaca” i “Škorpiona”. Prve “Crvene beretke” u Kninu je, tvrde tužioci, za račun SDB-a Srbije 1991. godine obučavao Kapetan Dragan.
Branilac Bakrač dokazivao je i da su počinioci zločina nad hrvatskim civilima u selu Škabrnja kod Knina bili pripadnici milicije i vojske SAO Krajine, a ne “Crvenih beretki”. Theunens je, međutim, ostao pri iskazu da je grupa Gorana Opačića, koja je počinila zločine u Škabrnji, prethodno bila na obuci u logoru Golubić, u kojem je, pod kontrolom Simatovića, obuku sprovodio Dragan Vasiljković zvani Kapetan Dragan.
Opačić je, po dokumentima koje je vještak analizirao, bio formalno primljen u Jedinicu za specijalne operacije SDB-a Srbije.
Odbrana nije negirala da je Simatović u junu i julu 1991. godine bio u Kninu, ali je ustvrdila da je on bio “običan operativac” SDB-a Srbije koji je “prikupljao informacije”.
Nasuprot tome, Theunens je rekao da je Simatović omogućio, osmislio i nadgledao obuku specijalnih snaga koju je u Golubiću sprovodio Kapetan Dragan.
Svjedok je dodao da je Simatović “učestvovao i u najmanje jednom zauzimanju” gradova u BiH.
Na tvrdnju branioca Bakrača da je Kapetan Dragan u Kninu bio u sastavu lokalne Teritorijalne odbrane, vještak Theunens je naznačio da “ne tvrdi da je Kapetan Dragan bio pripadnik SDB-a Srbije, već da je u Krajini bio u kontaktu sa tom službom”.
Odbrana Simatovića će unakrsno ispitivanje Theunensa nastaviti u četvrtak, 22. marta.
