This post is also available in: English
Jašarević je osuđen na godinu i šest mjeseci zatvora kao izvršilac i saizvršilac u nečovječnom postupanju prema dvojici zatvorenika i mučenju jednog, dok je Velagić osuđen na godinu dana zatvora kao saizvršilac nečovječnog postupanja prema dvojici zatvorenika u Osnovnoj školi “Ivan Goran Kovačić”.
Vijeće je poklonilo vjeru oštećenima Slobodanu Vujičiću i Živki Žderi, koji su opisali način na koji je prema njima postupio Jašarević u augustu 1992. godine, ali nisu pronašli elemente mučenja, kako je to tvrdilo Tužilaštvo BiH. S druge strane, Vijeće smatra da je dokazano mučenje elektrošokovima oštećenog Marka Vulića.
“Tačno neutvrđenog dana tokom augusta 1992., Muamir Jašarević je iz sale izveo zatočenika Slobodana Vujičića u jednu kancelariju i dao mu papir, zatraživši da napiše sve o Srpskoj demokratskoj stranci, a kada oštećeni nije ništa napisao rekavši da ne zna šta da napiše, Jašarević ga je otvorenom šakom udario u lice, od čega je Vujičić pao na pod”, rekao je predsjedavajući Vijeća Zoran Božić.
Velagić je proglašen krivim da je kao saizvršilac nečovječno postupao udarivši dva puta Jovu Ercega i ošamarivši Čedomira Oljaču, dok druge dvije tačke Vijeće smatra nedokazanim. Vijeće nije prihvatilo dokaze da je Velagić boravio u Ljubuškom u periodu relevantnom za osuđujući dio presude.
Sudsko vijeće je utvrdilo da su ova djela Jašarević i Velagić počinili kao pripadnici Vojne policije Hrvatskog vijeća obrane (HVO) Livno.
“Iako je Tužilaštvo optužilo Jašarevića i Velegića za zločin protiv čovječnosti, Vijeće smatra da su u osuđujućem dijelu presude Velagić i Jašarević počinili ratni zločin protiv civilnog stanovništva, prekršivši međunarodno pravo i konvencije o zaštiti određene kategorije lica u ratu”, naveo je Božić.
Vijeće nije našlo dokazanim da su Jašarević, Andabak i Velagić učestvovali u udruženom zločinačkom poduhvatu i da isti nije počinjen na području Livna, nasilnom preseljenju srpskog stanovništva, nezakonitom zatvaranju i doprinošenju sistema zlostavljanja.
Prema presudi, u Livnu se nije desio širok i sistematičan napad usmjeren prema srpskom stanovništvu, dok je analizom utvrđeno da je postojao sukob između HVO-a i Vojske Republike Srpske (VRS).
Vijeće nije našlo dokazanim da su Andabak i Jašarević imali naredbodavnu ulogu i funkcije kako je to Tužilaštvo BiH navelo u optužnici.
“Analizom svih dokaza je utvrđeno da je Andabak u Livno došao u aprilu i da je zapovjednik satnije Vojne policije od maja do kraja juna, za koje vrijeme je, prema svjedočenju i materijalnim dokazima, većinu vremena proveo u Bugojnu, a potom prelazi na funkciju pomoćnika načelnika Uprave Vojne policije za Operativnu grupu Sjeverozapadna Hercegovina. Tek u novembru on zapovijeda Drugom bojnom”, kazao je Božić.
On je dodao da je na dan velike racije, kada je zatvoreno srpsko stanovništvo, Andabak boravio u Zagrebu, da je zapovjednik Vojne policije tada bio Dragan Konta, a da su mnogi svjedoci kazali da je za njih bio glavni šef krim-službe Muhamed Ibrahimović.
“Iz materijalnih dokaza ne proizlazi ni da je Jašarević bio njegov zamjenik, niti da je imao ikakvu naredbodavnu funkciju (…) Stoga nisu mogli ni odgovarati za zločine koje su počinili drugi vojni policajci”, naveo je Božić.
Na osnovu toga, Jašarević i Andabak su za komandnu odgovornost, koju im je Tužilaštvo BiH stavilo na teret, oslobođeni po 17 tačaka optužnice, kao i za pet za koje su direktno optuženi. Među ovim tačkama su i ubistva 12 “ćelavaca”, koji su dovedeni iz Hrvatske, i Miluna Bajila zvanog Grof.
“Nijedan dokaz o stradanju ovih osoba Tužilaštvo nije izvelo”, naveo je Božić.
On je kazao da nema otežavajućih okolnosti na strani Jašarevića i Velagića, a to što su porodični ljudi, ranije neosuđivani i što su izrazili kajanje za svim žrtvama, uzeto je kao olakšavajuća okolnost.
Prvostepenom presudom optuženi su oslobođeni troškova plaćanja postupka, a oštećeni upućeni na parnicu. Jašareviću i Velagiću su produžene mjere zabrane, a Andabaku ukinute.
Na ovu presudu postoji mogućnost žalbe Apelacionom odjeljenju Suda BiH.
