This post is also available in: English
Đajić je pred Kantonalnim sudom u Sarajevu u decembru 2012. osuđen na godinu i šest mjeseci zatvora. On je bio proglašen krivim da je, kao pripadnik Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srpske (MUP RS), 1. novembra 1995. zastrašivao civila Srećka Klarića u policijskoj stanici na Ilidži.
Prema toj presudi, Đajić mu je rekao da mora napustiti stan i teritoriju RS-a s obzirom na to da je po nacionalnosti Hrvat i da mu prijeti likvidacija. Klarić je nakon toga sproveden do punkta Vojske Republike Srpske (VRS) na Kobiljači i upućen prema Lepenici.
Na ovu presudu su Kantonalno tužilaštvo u Sarajevu i Odbrana optuženog Đajića uložili žalbu Vrhovnom sudu FBiH zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja, povrede krivičnog zakona i krivičnog postupka, te odluke o kazni.
Vrhovni sud je djelimično uvažio žalbu branioca optuženog i preinačio prvostepenu presudu, oslobodivši Đajića.
“Činjenični opis radnji iz izreke pobijane presude sadrži naznaku da su radnje koje je Đajić Duško preduzeo izazvale strah, nesigurnost i poniženje kod oštećenog, ali ne sadrži činjenice i okolnosti iz kojih proizlazi da je optuženi te radnje smišljeno preduzeo da bi kod civilnog stanovništva izazvao osjećaj straha, nesigurnosti i poniženosti”, navodi se u presudi.
Vrhovni sud je zaključio i da djelo optuženog, kako je opisano u prvostepenoj presudi, ne sadrži obilježja krivičnog djela ratni zločin protiv civilnog stanovništva.
Suđenje Đajiću je počelo u maju 2012. godine, a sudilo mu se prema Krivičnom zakonu Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (KZ SFRJ).
