Članak

Karajić: Vojni status optuženog

11. Juna 2009.07:08
Dva svjedoka Odbrane govorila o tome kojoj je jedinici Armije BiH pripadao optuženi u vrijeme počinjenja zločina.

Svjedoci Odbrane Remzija Ićanović, bivši pomoćnik komandanta 505. brigade za personalne poslove, i Nijaz Miljković, nekadašnji komandant 506. brigade, koja je, kao i 505. brigada, bila pri Petom korpusu Armije BiH, tvrde da Suljo Karajić do januara 1995. godine nije pripadao njihovim jedinicama.

Državno tužilaštvo tereti Karajića da je, kao komandir Drugog voda Vojne policije 505. brigade Petog korpusa Armije BiH, “naredio, podstrekavao i pomogao” ubistva, premlaćivanja i protuzakonito zatvaranje civilnih osoba na području Bihaća od augusta 1994. godine do februara 1995. godine.

Miljković je u sudnici izjavio da se u novembru 1994. godine, “nakon napada snaga osuđenog ratnog zločinca Fikreta Abdića”, 506. brigada našla u potpunom rasulu “pred nadolazećim napadom”.

Fikret Abdić, bivši lider Autonomne pokrajine Zapadne Bosne (APZB), trenutno se nalazi u zatvoru u Rijeci, gdje izdržava kaznu u trajanju od 15 godina, na koju je osuđen zbog učešća u zločinima počinjenim od 1993. do 1995. godine.

“Kontaktirao sam komandu 505. brigade i oni su nam došli u pomoć. Pokušao sam da uvežem odbranu, da pokušamo nešto uraditi. Tada sam čuo za Sulju Karajića, znam da je imao grupu od oko deset vojnika na predjelu Alatuša, i znam da su tamo bile najjače borbe. Karajića znam kao jednog od najhrabrijih boraca, i možda je zato bio autoritet, ali nikada nije bio član 506. brigade”, pojasnio je Miljković.

On je dodao da mu je poznato da je u januaru 1995. godine formiran Drugi vod Vojne policije 505. brigade, te da je Karajić imenovan za komandira tog voda, koji je radio na zadacima “okupljanja ljudstva koje je izbjegavalo mobilizaciju”.

“Ja sam u toku rata dao preko 500 pisanih naredbi, i sigurno nijednom nisam u naredbama spomenuo Karajića, niti mu dao naredbu”, zaključio je svjedok Miljković.

Svjedok Remzija Ićanović je rekao da je od komandanta 505. brigade Izeta Nanića dobio naredbu 13. januara 1995. godine, da se formira Drugi vod Vojne policije unutar brigade, te da će komandir tog voda biti Karajić.

“Na toj smotri Nanić je uzeo spisak i rekao mi da te ljude iz Karajićeve grupe vežem retroaktivno za našu grupu, što sam i uradio, da se pomogne tim ljudima da ostvare socijalna prava”, kazao je on.

Na upit Sudskog vijeća da li je retroaktivno uvezivanje u jedinicu značilo i to da 505. brigada prihvata odgovornost za djela koja je učinio Karajić prije 1995. godine, Ićanović je rekao da ne znači “jer 505. tada nije nad njim komandovala”.

Treći svjedok Odbrane na ovom ročištu, Šefik Vatreš, kazao je da je od januara 1994. godine radio u Sekretarijatu za odbranu Velike Kladuše, na poslovima vojne evidencije i mobilizacije.

Ićanoviću je prezentovana kopija matičnog i jediničnog vojnog kartona optuženog Karajića, nakon čega je on ustvrdio da među njima postoje razlike jer “jedinični karton ima više navoda od matičnog”.

“Svaki vojni obveznik ima ove kartone. Jedinični ide s vojnikom kroz jedinice i one upisuju te navode, dok matični ostaje u Općini i to mi popunjavamo. Sa ove distance mogu reći da vjerovatno nije bilo valjane dokumentacije iz jedinica, pa zato u matičnom kartonu ne stoje isti navodi. Međutim, matični karton je osnovni pravni dokument za ostvarivanje prava”, pojasnio je svjedok.

Naredno ročište zakazano je za 18. juni 2009. godine, kada će Odbrana saslušati četiri nova svjedoka.