Tepić i ostali: Presuda za zločine u Kotor-Varoši krajem septembra

Odbrana Maksimovića je tokom iznošenja završne riječi navela da je uvjerena da će Sud Bosne i Hercegovine donijeti oslobađajuću presudu, jer Državno tužilaštvo nije van svake razumne sumnje dokazalo da je optuženi počinio krivična djela koja mu se stavljaju na teret.

Branilac Branko Gudalo ocijenio je optužnicu nejasnom i nedorečenom jer se optuženom stavlja na teret počinjenje više krivičnih djela na isti dan i u isto vrijeme, ali na različitim mjestima, što nije fizički izvodivo.

“Tužilaštvo je jedan događaj raščlanilo na četiri tačke optužnice i Maksimovića tereti za četiri krivična djela“, rekao je Gudalo.

Odbrana je navela da je spornog dana, 25. juna 1992. godine, optuženi bio u Banjoj Luci kod brata Zorana u bolnici, koji je dan ranije ranjen u Kotor-Varoši.

Prema navodima iz optužnice koje je citirao branilac, tog dana je optuženi došao u zatvor iza Suda u Kotor-Varoši, te u pratnji nepoznatog policajca prvo tukao Semku Smajlovića, a potom još 36 zatvorenika nesrpske nacionalnosti.

Odbrana tvrdi da je tog dana optuženi bio raspoređen na obezbjeđenju ulaza zgrade Skupštine opštine Kotor-Varoš te da mu je, nakon ranjavanja brata, oduzeto oružje i dato auto da ga prebaci u Banja Luku.

“Kakav bi to mentalni sklop i volja bili da za jedan dan čovjek izvrši četiri krivična djela?“, upitao je Gudalo, dodajući da nije dokazano ni postojanje diskriminatorske namjere, niti je optuženi znao za plan progona.

“Svjedoci Tužilaštva BiH su opsjednuti time da govore kako su premlaćivani, a niko od njih nije dostavio nikakvu medicinsku dokumentaciju o tome“, rekao je Gudalo i naveo da se ponašanje optuženog ne može podvesti pod ratne zločine.

Kurušićeva Odbrana je također zatražila oslobađajuću presudu, navodeći da Tužilaštvo nije dokazalo da je optuženi bio pripadnik rezervnog sastava policije, niti pripadnik specijalne jedinice iz Buče.

“On nikoga nije ubio niti mučio. Bio je raspoređen u sanitetu i kao bolničar pružao prvu pomoć, a to nije učešće u progonu nesrpskog stanovništva, niti je ratni zločin“, rekao je branilac Zoran Kisin.

Kako je naveo, optuženi nije bio 11. juna 1992. ispred kuće Zebe, kada je izvedeno petoro civila Bošnjaka, jer je tada bio raspoređen na obezbjeđenju crkve, što su, prema Kisinovim riječima, potvrdili svjedoci Odbrane koji su bili sa Kušićem.

Odbrana negira i da je 25. juna 1992. optuženi učestvovao u hapšenju i zatvaranju 70 civila nesrpske nacionalnosti, te da je taj dan bio sa bratom Maksimović Duška, Zoranom, koji je ranjen u Marića Potoku.

“On je Zorana izvukao i pružio mu prvu pomoć, a potom ga odvezao do Doma zdravlja u Kotor-Varoš, nakon čega ide s njim u Banje Luku, gdje ostaje cijeli dan“, rekao je Kisin.

Odbrana je ukazala i da su svjedoci Tužilaštva davali kontradiktorne izjave tokom istrage i u sudnici.

Maksimoviću i Kurušiću se sudi sa Savom Tepićem i Duškom Vujičićem i Ilijom Kurušićem. Tepić je optužen u svojstvu načelnika Stanice javne bezbjednosti u Kotor-Varoši i člana Kriznog štaba, Vujičić i Maksimović kao pripadnici policije, a Kurušić u svojstvu pripadnika Vojske Republike Srpske.

Suđenje im je počelo u maju 2014., a pored njih su optuženi Radojko Keverović i Dragoslav Bojić, u odnosu na koje su predmeti razdvojeni zbog zdravstvenog stanja, te Rade Škorić protiv kojeg je postupak obustavljen zbog smrti.

Izricanje presude je zakazano za 29. septembar.