Naredne sedmice završne riječi na suđenju Stanišiću i Simatoviću
Jovica Stanišić i Franko Simatović. Foto: EPA/Martijn Beekman
Iz Mehanizma je saopšteno da će Tužilaštvo imati četiri sata za usmeno izlaganje završne riječi, nakon čega će Odbrane imati za izlaganja ukupno pet sati, ravnomjerno raspoređenih ili kako se međusobno dogovore. Naknadno će po sat vremena imati Tužilaštvo i Odbrane za iznošenje svojih odgovora na izlaganje suprotne strane.
Stanišić, bivši šef SDB-a Srbije, i Simatović, bivši komandant Jedinice za specijalne operacije (JSO) SDB-a, terete se da su učestvovali u udruženom zločinačkom poduhvatu (UZP) na čelu sа tadašnjim predsjednikom Srbije Slobodanom Miloševićem, čiji je cilj bio uklanjanje Bošnjaka i Hrvata sа dijelova teritorija BiH i Hrvatske radi uspostavljanja etnički čiste srpske države.
Prema optužnici, UZP, u sklopu kojeg su vršeni progoni, ubistva, deportacije i prisilna premještanja, nastao je najkasnije u aprilu 1991. i trajao barem do 31. decembra 1995. godine, a Tužilaštvo je tvrdilo da su Stanišić i Simatović doprinijeli postizanju ciljeva tog poduhvata svojim činjenjem ili nečinjenjem. U optužnici se navodi da je Simatović tokom cijelog ovog perioda djelovao po ovlaštenju Stanišića.
Stanišić i Simatović su, prema navodima optužnice, bili odgovorni za specijalne jedinice SDB-a, koje su uključivale grupe ili pripadnike grupa poput Jedinica za posebne namjene Ministarstva unutrašnjih poslova (MUP) Srbije, Jedinice za antiteroristička dejstva (JATD) i Jedinice za specijalne operacije (JSO) poznate i kao “Crvene beretke”, “Škorpiona”, Srpske dobrovoljačke garde odnosno “arkanovaca” i “Arkanovih Tigrova”.
“Jovica Stanišić i Franko Simatović rukovodili su finansiranjem, obukom, logističkom podrškom i drugim vrstama značajne pomoći ili podrške specijalnim jedinicama SDB-a Srbije i drugim srpskim snagama koje su učestvovale u činjenju zločina u Hrvatskoj i BiH tokom perioda na koji se odnosi optužnica”, stoji u optužnici, koja se u nekoliko navrata mijenjala.
Također se navodi da su optuženi tokom dužeg vremenskog perioda neprekidno slali snage i pružali im podršku i nisu ih uputili da se uzdrže od činjenja protivpravnih djela, kao i da nisu prestali s popunom snaga na terenu koje su činile ta djela.
Stanišić i Simatović su optuženi da su u aprilu 1991. godine ili približno u tom periodu pomogli da se otvori centar za obuku u Golubicu kod Knina, gdje su organizovali, snabdjevali, finansirali i podržavali obuku “srpskih snaga” od strane pripadnika SDB-a i rukovodili njom. Kasnije su u dijelovima Hrvatske i BiH koji su bili pod srpskom kontrolom otvoreni dodatni centri za obuku. Te centre za obuku finansirao je SDB Srbije.
“Od marta 1992. pa kontinuirano do 1995. godine, srpske snage, a naročito Specijalne jedinice SDB-a Srbije, počinile su zločine u gradovima i selima u općinama Bijeljina, Bosanski Šamac, Doboj, Sanski Most i Zvornik, napale ih i preuzele kontrolu nad njima, i počinile zločine u Trnovu”, stoji u optužnici.
Optuženi su, kako se navodi, djelujući u dogovoru s drugim učesnicima u UZP-u, vršili progone Hrvata, Bošnjaka i drugih nesrba u Srpskoj autonomnoj oblasti (SAO) Krajini i Srpskoj autonomnoj oblasti Slavonija, Baranja i zapadni Srem (SAO SBZS), a u BiH u navedenim općinama.
Ti progoni počinjeni su na rasnoj, vjerskoj ili političkoj osnovi, a obuhvatali su ubistva, prisilna premještanja i deportaciju nesrba.
Ubistva Srebreničana koja su počinili “Škorpioni”
Snimak ubistva Srebreničana kod Trnova. Foto: Screenshot Youtube
Među tačkama optužnice koje se odnose na zločine počinjene u BiH, jeste tačka kojom se terete za ubistva šest Srebreničana na području Trnova kod Sarajeva.
U junu 1995. godine, kako stoji u optužnici, naredili su “Škorpionima”, specijalnoj jedinici SDB-a da iz svoje baze u Deletovcima otputuju na područja pod srpskom kontrolom blizu Sarajeva. “Škorpioni” su u BiH stigli početkom jula 1995. godine i utaborili se u selu Trnovo u podnožju Treskavice.
“U julu 1995. godine, neki od muškaraca i dječaka koji su zarobljeni poslije pada srebreničke enklave, odvedeni su u bazu ‘Škorpiona’ u Trnovu. Po naređenju Slobodana Medića Boce, pripadnici ‘Škorpiona’ odvezli su kamionom šestoricu zatočenika na jedno izolovano seosko područje kod Godinjskih Bara, nekoliko kilometara dalje od njihove baze, gdje su ih ubili iz vatrenog oružja. Postupajući po Medićevim naređenjima, pripadnici ‘Škorpiona’ su ova ubistva snimili videokamerom”, stoji u optužnici.
Stanišiću i Simatoviću se također na teret stavlja tačka optužnice prema kojoj su 8. aprila 1992. godine ili približno tog datuma, srpske snage, konkretno Željko Ražnatović Arkan i pripadnici Arkanove Srpske dobrovoljačke garde, napale Zvornik i preuzele kontrolu nad gradom. Tokom tog napada je ubijeno oko 20 civila nesrpske nacionalnosti.
Ražnatović je sa svojim pripadnicima, po optužnici, u Sanski Most došao u septembru 1995. godine, kada su njegovi pripadnici strijeljali 12 osoba, od kojih je samo jedna preživjela sa teškim povredama.
U optužnici se navodi kako su napadi, ubistva, nasumično hapšenje i zatočavanje, paljenje katoličkih crkava i džamija, prisilni rad, mučenje, šikaniranje, korištenje živih štitova, pljačkanje, silovanje i ostali vidovi seksualnog zlostavljanja, kao i prijetnje daljim djelima progona usmjereni protiv civila nesrpske nacionalnosti u SAO Krajini, SAO SBZS, Bijeljini, Bosanskom Šamcu, Doboju, Sanskom Mostu i Zvorniku nagnali nesrpsko stanovništvo da s tih područja pobjegne u druge dijelove BiH, Hrvatske, te druge države. To prisilno premještanje ili deportacija imali su različite vidove, uključujući prisilno protjerivanje.
Oslobađajuća prvostepena presuda i odluka o obnovljenom suđenju
Jovica Stanišić i Franko Simatović. Foto: EPA/Michael Kooren
Poslije prvostepenog suđenja, Haški tribunal je 2013. Stanišića i Simatovića oslobodio krivice, ali je Apelaciono vijeće 2015. usvojilo žalbu Tužilaštva i zbog nepravilnosti u postupku naložilo da suđenje bude ponovljeno po istoj optužnici. Apelaciono vijeće Haškog tribunala odlučilo je da, po prvi put u historiji ovog suda, u potpunosti obnovi jedno suđenje.
Prilikom izricanja prvostepene presude, Sudsko vijeće je zaključilo da Stanišić i Simatović nisu učestvovali u UZP-u, kao i da su bili veza između svih članova UZP-a.
“Postoji razumna mogućnost da su se Stanišićeve i Simatovićeve akcije svodile na uspostavljanje i održavanje srpske kontrole nad velikim područjima Hrvatske i BiH. Na osnovu toga Vijeće zaključuje, uz suprotno mišljenje jednog člana Vijeća, da se ne može utvrditi da su optuženi dijelili namjeru navodnog udruženog zločinačkog poduhvata o protjerivanju nesrpskog stanovništva”, rekao je sudija Alphons Orie, predsjedavajući Sudskog vijeća.
Orie je kazao i da Haško tužilaštvo nije dokazalo niti da su Stanišić i Simatović pomagali ili podržavali zločine.
Prvostepeno suđenje Stanišiću i Simatoviću počelo je 2008. godine, a u završnim riječima Tužilaštvo je tražilo doživotnu kaznu zatvora za obojicu, dok je Odbrana tvrdila da nisu imali direktnu kontrolu nad paravojnim formacijama.
Apelaciono vijeće je 2015. godine u svojoj odluci, između ostalog, konstatovalo da je Pretresno vijeće pogriješilo u primjeni prava kada je zaključilo da postupci lica koje pomaže i podržava moraju da budu konkretno usmjereni na pomaganje u vršenju zločina.
Tom odlukom je naloženo Pretresnom vijeću koje je trebalo biti određeno za ponovno suđenje, da ukoliko bude razmatralo odgovornost za pomaganje i podržavanje, primijeni ispravne pravne norme oodgovornosti za pomaganje i podržavanje “onako kako su one u ovoj presudi utvrđene, a koje ne zahtijevaju da djela lica koje pomaže i podržava budu konkretno usmjerena na pomaganje u izvršenju zločina”.
Ponovno suđenje u ovom predmetu počelo je u ljeto 2017. godine, dok bi se presuda, prema ranijim najavama predsjednika Mehanizma Carmela Agiusa mogla očekivati u maju 2021. godine.
Stanišića i Simatovića su vlasti Srbije uhapsile 2003. godine.
Stanišić se zbog bolesti od jula 2017. nalazi na privremenoj slobodi u Beogradu.
Suđenje je tokom 2020. godine bilo odgođeno na oko šest mjeseci zbog pandemije koronavirusa.
