Osporavanje spiskova nestalih

Mišić je naveo da postoji niz protivrječnih podataka o nestalim osobama u dokumentima Instituta za nestale, Međunarodne komisije za nestala lica i Međunarodnog komiteta Crvenog krsta.

Prema prezentiranim dokumentima, osobe, čija imena nisu bila navođena u sudnici zbog povjerljivosti, nestale su 1993., a po drugim dokumentima trag im se izgubio poslije pada Srebrenice 11. jula 1995. godine.

Tokom rasprave o relevantnosti Mišićevog svjedočenja, tužioci su kazali da su tokom dokaznog postupka koristili potvrde o nestalim licima samo u 193 slučaja, a da su u dokaze uveli još 30 takvih dokumenata.

Mišić je kao nepropisno naveo i to što su sudovi u BiH, na zahtjev porodica, izdavali izvode iz matičnih knjiga umrlih, a da nisu na zakonit način utvrdili “činjenično stanje – dan, mjesto i okolnosti smrti”. Objasnio je da su se, zbog takvih postupaka sudova, na spisku od više od 30.000 nestalih osoba našle i one “koje su umrle prirodnom smrću, a nisu ubijene”.

“Sada se tu ne može ništa uraditi, jer su ih sudovi, na osnovu prijava porodica a bez pravih dokumenata, uveli u matične knjige umrlih. To je zabetonirano, zato što mi nismo jači od sudova”, rekao je Mišić.

Ratko Mladić, bivši komandant Vojske Republike Srpske (VRS), optužen je za genocid u Srebrenici, progon Bošnjaka i Hrvata širom BiH koji je u nekoliko opština imao razmjere genocida, terorisanje stanovništva Sarajeva i uzimanje pripadnika UNPROFOR-a za taoce.

Tokom svjedočenja Mišić je doveo u pitanje i saradnju Instituta za nestala lica sa Haškim tužilaštvom, tvrdeći da od 2011., kada je postao član Kolegijuma, nikada nije vidio zahtjev iz Haaga za dostavljanje dokumenata, ni izvještaje koji su dostavljeni.

“A, po našim propisima, ja bih to morao znati i potpisati”, naznačio je.

Na početku unakrsnog ispitivanja, tužilac Edward Jeremy nastojao je da potkopa vjerodostojnost svjedoka, navodeći da je Mišić tokom rata u BiH bio komandant Ozrenske brigade VRS-a. Mišić je to potvrdio, navodeći da je dužnost napustio poslije teškog ranjavanja u maju 1995. godine.

Na pitanje tužioca da li je bio na terenu 25. maja 1995., kada je sa položaja Taktičke grupe Ozren ispaljena granata koja je u Tuzli ubila 71 osobu, Mišić je odgovorio potvrdno, ali je dodao da o tom napadu tada nije saznao ništa, budući da je njegov položaj bio udaljen “25-30 kilometara”.

Na sugestiju tužioca da je “politički pristrasan” zato što je bio šef Stranke nezavisnih socijaldemokrata (SNSD) u Doboju, Mišić je uzvratio da je rad u toj partiji “zamrznuo” kada je 2011. počeo da radi u Institutu za nestala lica.

Unakrsno ispitivanje Mišića tužilac će okončati u petak, 10. jula.