Lice: Tieger Alan Archives

Na suđenju Radovanu Karadžiću, Milan Martić je tokom unakrsnog ispitivanja negirao tvrdnje tužioca o udruženom zločinačkom poduhvatu čiji je cilj bilo stvaranje ujedinjene srpske države progonom nesrpskog stanovništva u Hrvatskoj i BiH.

Tužilaštvo Međunarodnog suda u Haagu zatražilo je od Žalbenog vijeća da poništi prvostepenu odluku kojom je bivši predsjednik Republike Srpske (RS) Radovan Karadžić, na polovini suđenja, oslobođen optužbe za genocid nad Muslimanima i Hrvatima u sedam opšt

Predsjednik Republike Srpske (RS) Milorad Dodik posvjedočio je na suđenju Radovanu Karadžiću da nikada nije čuo da je Karadžić od bilo koga tražio da “počini bilo kakav zločin”.

U nastavku suđenja Radovanu Karadžiću, Milovan Bjelica, svjedok odbrane, negirao je odgovornost srpskih vlasti u Sokocu za zločine i odlazak Bošnjaka iz te opštine 1992. godine.

Svjedočeći kao svjedok odbrane Radovana Karadžića, Vladislav Jovanović, bivši šef diplomatije Savezne Republike Jugoslavije (SRJ), negirao je da je stvaranje jedinstvene srpske države ili Velike Srbije bilo cilj srpskih lidera na Palama i u Beogradu.

Bivši mirovni posrednik Jose Cutilleiro potvrdio je na suđenju Radovanu Karadžiću da je Alija Izetbegović 1992. prvo prihvatio, a zatim odbio plan o reorganizaciji BiH u tri entiteta, kojim bi bili spriječeni rat i žrtve.

Svjedočeći u odbranu Radovana Karadžića, bivši zamjenik ministra unutrašnjih poslova BiH Vitomir Žepinić izjavio je da je optuženi uoči rata zagovarao “političko i kulturno”, a ne “fizičko” razdvajanje Srba od Bošnjaka i Hrvata.

Svjedočeći u odbranu Radovana Karadžića, Dragomir Milošević izjavio je da je komandant Vojske Republike Srpske (VRS) Ratko Mladić “htio da dominira” i da “u suštini ne poštuje civilnu vlast”.

Svjedočeći u odbranu Radovana Karadžića, artiljerijski oficir Vojske Republike Srpske (VRS) Savo Simić izjavio je da nikada nije za metu uzimao civile u gradu niti mu je to bilo naređivano.

Prvi svjedok Odbrane Radovana Karadžića ruski pukovnik Andrej Demurenko je izjavio da Vojska Republike Srpske (VRS) nije mogla ispaliti granatu koja je u avgustu 1995. godine ubila i ranila desetine građana na sarajevskoj pijaci Markale.

Lice: Tieger Alan

Pomoć Službe državne bezbjednosti

Sa ili bez genocidne namjere u sedam opština

Zločini su politički govor

Akti sabotaže i terorizma

Karadžić: Propaganda o Velikoj Srbiji

Karadžić: Mogućnost sprečavanja žrtava

Karadžić: Podjela policije fitilj za rat

Karadžić: Sukob Mladića i optuženog

Karadžić: Bez naredbi o kažnjavanju civila

Karadžić: Teroristički akt na Markalama

Služiti javnosti po profesionalnom standardu – suština novinarstva

Kako je kreativnost tokom rata donijela svjetlost u Goražde i 30 godina kasnije u Ukrajinu

EUROMIL ukinuo posmatrački status Vojnom sindikatu Srbije nakon pisanja Detektora

Kako su zapaljive poruke i izmišljeni pozivi na regrutaciju povećali strah kod građana

Četiri najčešće dezinformacije o rezoluciji o genocidu u Srebrenici

Šta trebate znati o UN-ovoj rezoluciji o genocidu u Srebrenici

Četiri najčešće dezinformacije o rezoluciji o genocidu u Srebrenici

Kako su zapaljive poruke i izmišljeni pozivi na regrutaciju povećali strah kod građana

Usvajanje rezolucije UN-a kao poruka da se genocid nikad ne ponovi

Kako je kreativnost tokom rata donijela svjetlost u Goražde i 30 godina kasnije u Ukrajinu

Pratite nas