Vikić i ostali: Za Odbranu nedokazana nadređenost Pušine i obaviještenost o ubistvima
Jusuf Pušina s braniocem Nikicom Gržićem. Foto: BIRN BiH
Odbrana je u završnoj riječi navela da Tužilaštvo nije dokazalo da je Pušina imao ovlaštenja i efektivnu kontrolu nad Odredom za specijalne namjene, čiji je komandant bio Dragan Vikić.
Branilac Nikica Gržić podsjetio je na iskaze svjedoka, koji su bili dugogodišnji radnici Ministarstva unutrašnjih poslova (MUP), a koji su naveli da je o upotrebi jedinice odlučivao ministar.
“Jasan je zaključak da Jusuf Pušina nije bio nadređen Odredu za specijalne namjene”, istakao je Gržić i dodao da nijednim dokazom nije utvrđen odnos nadređeni i podređeni između dvojice optuženih.
On je kazao da su odredbe propisivale da se pretpostavljeni izvještavaju depešom, ali da ne postoji pisani trag da je tadašnji Republički MUP bio obaviješten o događaju u Velikom parku.
Gržić je kao nedokazane odbacio navode optužnice da je Pušina znao za ubistva i da nije ništa preduzeo na kažnjavanju počinitelja.
“Neophodno je dokazati da je imao stvarna saznanja da se podređeni spremaju počiniti ili da su počinili djelo. Ne može se pretpostavljati. Mora se dokazati, što Tužilaštvo nije dokazalo”, kazao je branilac.
On je podsjetio na iskaz bivše sekretarice Odreda Fahride Mustafić u kojem se navodi da je Vikić tražio da mu nazove Pušinu kada su dovedeni zarobljenici. Branilac je naglasio da je to bilo prije nego što su se dogodila ubistva.
“To potvrđuje da Pušina nije bio obaviješten o pucnjavi”, naveo je Gržić.
Pušina i Vikić su optuženi s Nerminom Uzunovićem i Mladenom Čovčićem za ubistva osam zarobljenika u Velikom parku u Sarajevu 22. aprila 1992. godine. Vikić je, kao bivši komandant Specijalne jedinice i komandant Jedinice rezervnog sastava, optužen da nije spriječio ni preduzeo mjere na kažnjavanju podređenih, kao i Pušina, koji je bio pomoćnik ministra unutrašnjih poslova za uniformisanu policiju. Uzunović i Čovčić su optuženi kao nekadašnji pripadnici Jedinice rezervnog sastava policije.
Gržić je ocijenio da nijedan od četvorice optuženih nije kriv i da optužnica kompromituje jednog časnog komandanta i jedinicu. On je rekao da, iako ga uvažava kao komandanta, Odbrana nastoji diskreditovati navode iz Vikićevog svjedočenja i da smatra da su samo njemu poznati motivi zbog kojih je to uradio.
Prema Odbrani, nesporno je da se 22. aprila desilo zarobljavanje i da su lica odvedena u policiju u Novom Gradu, ali da nema dokaza da li su to zarobljenici koji su dovedeni u Dom policije, jer nigdje nisu registrovani.
Gržić je podsjetio na dokaze koji ukazuju na izvršioce, a koji nemaju nikakve veze s Odredom za specijalne namjene i MUP-om. Napomenuo je da su svjedoci spominjali Jusufa Prazinu, koji se predstavljao kao komandant specijalnih jedinica Armije BiH, Davora Matića zvanog Mišo Žmiro, pripadnika te jedinice, kao i Nedžada Herendu, koji je bio u rezervnom sastavu Službe državne bezbjednosti (SDB).
Prema njegovim riječima, zabunu u ovaj predmet unijeli su pročitani iskazi Asima Dautbašića iz SDB-a, koji su kontradiktorni međusobno kao i sa svim drugim dokazima. On je napomenuo i da Tužilaštvo proizvoljno i netačno navodi naziv Vikićeve jedinice u optužnici.
Iznošenje završnih riječi nastavlja se 4. marta.
