Odbijena apelacija Radomira Šušnjara, osuđenog za zločine u Pionirskoj ulici u Višegradu
This post is also available in: English
Radomir Šušnjar. Foto: Tužilaštvo BiH
Prema odluci Ustavnog suda, Šušnjar je u maju prošle godine podnio apelaciju na prvostepenu i drugostepenu presudu Državnog suda, koji ga je početkom 2020. pravosnažno osudio na 20 godina zatvora zbog zločina počinjenih 1992. u Višegradu.
Ustavni sud je u svojoj odluci naveo da nema kršenja prava na pravično suđenje “kada je Sud BiH za svoje odluke dao detaljno, jasno i argumentovano obrazloženje u pogledu izvedenih dokaza i njihove pravne valjanosti, te primjene materijalnog i procesnog prava, kada nema elemenata koji bi ukazivali na to da je dokazni postupak zloupotrijebljen na apelantovu štetu, kao i kada nisu osnovani apelantovi navodi o povredi prava na pristup sudu”.
“Osim toga, iz obrazloženja osporenih presuda ne proizlazi ništa što bi ukazivalo da su redovni sudovi imali sumnju u pogledu postojanja bilo koje činjenice koja čini obilježje krivičnog djela koje je apelantu stavljeno na teret, pa da bi tu sumnju rješavali presudom na način koji je povoljniji za apelanta kao optuženog”, stoji u odluci.
Prema ovoj odluci, Ustavni sud je zaključio i da nema kršenja zabrane diskriminacije jer Šušnjar, osim paušalnih navoda o kršenju navedenog prava, nije ponudio argumente koji bi upućivali na to da je u predmetnom postupku na bilo koji način diskriminisan, odnosno da je drugačije tretiran u odnosu na druga lica u identičnoj situaciji bez razumnog opravdanja.
Prvostepenom presudom iz oktobra 2019. godine Šušnjar je proglašen krivim zato što je zajedno s Milanom i Sredojem Lukićem u junu 1992. učestvovao u napadu, nečovječnom postupanju i pljačkanju imovine stanovnika sela Koritnik koji su prethodno dovedeni u kuću Jusufa Memića, te je u susjednoj prostoriji kuće vršio pretres civila, naređujući im da skidaju odjeću.
Nakon što su civili pretreseni, prema presudi, naređeno im je da izađu iz kuće Memića i da u koloni pređu u kuću Adema Omeragića, te su uvedeni u prizemlje objekta, poslije čega je Milan Lukić ubacio zapaljivu eksplozivnu napravu, izazvavši požar, dok je Šušnjar ubacio ručnu bombu te su svi istovremeno pucali, onemogućavajući civilima da pobjegnu, a napad je za posljedicu imao ubistva 26 civila.
Ova presuda potvrđena je u februaru 2020. godine, o čemu je pisala Balkanska istraživačka mreža Bosne i Hercegovine (BIRN BiH).
Haški tribunal je Milana Lukića, nekadašnjeg vođu paravojne formacije “Osvetnici” ili “Beli orlovi”, osudio na doživotni zatvor, dok je njegov rođak Sredoje Lukić osuđen na 27 godina zatvora zbog zločina počinjenih na području Višegrada.
Odluke Ustavnog suda su konačne i obavezujuće.
