Članak

Običan vojnik

18. Decembra 2014.00:00
Na suđenju za zločine počinjene na Igmanu, tokom unakrsnog ispitivanja, vještak vojne struke je ponovio da je optuženi Nedžad Hodžić tokom 1993. godine bio običan vojnik i da nije imao mogućnost naređivanja ili odlučivanja o bilo čemu u vezi sa odvođenjem

This post is also available in: English

zarobljenika na Igman.

Asim Džambasović, vještak vojne struke, koji je nalaz i mišljenje dao na poziv Odbrane Nedžada Hodžića, kazao je, odgovarajući na pitanja tužioca, da su, prema vojnim dokumentima, zarobljenici na Igman slati na zahtjev Zulfikara Ališpage, ili “komandanta Operativne grupe”, kao i na zahtjev komandanta “Devete brigade iz Tarčina”.

Kada je govorio o službenim zabilješkama u kojima se navodi da je zatvorenik Jadranko Glavaš preminuo nakon premlaćivanja u kojem je učestvovao i optuženi Nedžad Hodžić, Džambasović je naveo da je ovu zabilješku uvrstio u analizu, ali da nema dokumentacije u kojoj se vidi da li su bilo kakve disciplinske mjere preduzete povodom ubistva.

“Po vojnim pravilima, ovakav slučaj bi morao da se procesuira. Ja na takvu vrstu dokumenata nisam naišao. Moj posao i nije bio da utvrđujem krivicu Nedžada Hodžića, već da dam nalaz i mišljenje o sistemu rukovođenja i strukturi vojske”, objasnio je Džambasović.

Nedžadu Hodžiću se sudi zajedno sa Dževadom Salčinom za zločine počinjene na Igmanu. Tužilaštvo BiH ih tereti da su, kao pripadnici odreda “Zulfikar” ABiH, mučili, premlaćivali i seksualno zlostavljali zatvorenike, odsijecali im dijelove tijela, zastrašivali ih i učestvovali u drugim nečovječnim djelima.

Vještak Džambasović je napomenuo da nije vidio nikakve dokumente u kojima se navodi da su zatvorenici na Igmanu svakodnevno bili premlaćivani i zlostavljani, te da su jedina dva slučaja ubistvo Glavaša i ranjavanje Dragana Vukovića, takođe jednog od zatvorenika.

Na pitanje Darka Samardžića, jednog od članova Sudskog vijeća, da li je moguće da se u vojsci ne evidentiraju baš svi incidenti i događaji, Džambasović je odgovorio da je to u praksi moguće, ali da je, po vojnim pravilima, to trebalo prijaviti i sankcionisati.

“U ratu je sve moguće, pa tako i da nije bilo baš svakog evidentiranja. Međutim, ukoliko se zlostavljanja i mučenja ponavljaju svaki dan, mislim da je u najmanju ruku čudno da o tome nema baš nikakvog pisanog traga niti zabilješke”, kazao je Džambasović.

Na sljedećem ročištu, 8. januara, Odbrana prvooptuženog nastaviće sa izvođenjem dokaza.

Dragana Erjavec


This post is also available in: English