Presuda Stanišiću i Župljaninu 27. marta

Stanišić i Župljanin optuženi su kao učesnici udruženog zločinačkog poduhvata koji je za cilj imao progon, ubistva, mučenje Bošnjaka i Hrvata od aprila do decembra 1992. godine.

Među učesnicima udruženog zločinačkog poduhvata, kako stoji u optužnici, bili su Radovan Karadžić i Ratko Mladić, kojima se trenutno sudi u Haagu, kao i pripadnici Jugoslovenske narodne armije, Vojske Republike Srpske, policije i Teritorijalne odbrane.

U optužnici se navodi da je Stanišić, kao ministar unutrašnjih poslova Republike Srpske, učestvovao u ubistvima, mučenju i prisilnom premještanju stanovništva Bošnjaka i Hrvata u opštinama Banja Luka, Bileća, Bosanski Šamac, Brčko, Doboj, Donji Vakuf, Gacko, Ilijaš, Ključ, Kotor Varoš, Pale, Prijedor, Skender Vakuf, Sanski Most, Teslić, Vlasenica, Višegrad, Vogošća i Zvornik.

Župljanin je 1992. godine, kako smatra Haško tužilaštvo, bio načelnik Centra službi bezbjednosti (CJB) u Banja Luci i član kriznog štaba Autonomne regije Krajina.

Kako je saopćeno iz Haškog tribunala, u optužnici protiv Stanišića i Župljanina obuhvaćeno je preko 50 mjesta zatočenja nesrpskog stanovništva, uključujući logore Omarsku, Keraterm i Trnopolje u blizini Prijedora, gdje su civili mučeni, zlostavljani i ubijani.

Stanišić i Župljanin su optuženi da su znali za zločine počinjene u ovim logorima, ali da nisu poduzeli radnje kako bi spriječili ili kaznili počinioce.

Optužnica protiv Stojana Župljanina je podignuta 1999. godine, dok je Mićo Stanišić optužen šest godina kasnije.

Stanišić se dobrovoljno predao Haškom tribunalu u martu 2005. godine, dok je Župljanin uhapšen u Srbiji 2008. godine.

Obojica su negirala krivicu, a suđenje je počelo u septembru 2009. godine.

                                                                                                                                                               D.Dž.