Na suđenju Jovanu Tintoru, vještakinja Dorothea Hanson je rekla da su krizni štabovi bosanskih Srba odlučivali o zatočeničkim objektima, hapšenju i kretanju nesrpskog stanovništva.
Na suđenju za zločine počinjene na području Vogošće, Tužilaštvo BiH je uložilo set materijalnih dokaza, među kojima je dokument koji govori o ulozi Kriznog štaba u formiranju zatočeničkih objekata – logor “Bunker” i “Nakina garaža”.
U nastavku suđenja za ratni zločin počinjen u Vogošći, vještak sudske medicine utvrdio je da je događaj u maju 1992. godine zaštićenu svjedokinju doveo do posttraumatskog stresnog poremećaja.
Na suđenju za zločine počinjene u Vogošći, pročitan je iskaz u kojem je svjedok naveo da je fizički maltretiran tokom boravka u “Planjinoj kući” i tokom izvođenja radova.
U nastavku suđenja za ratni zločin počinjen u Vogošći, svjedokinja Tužilaštva Bosne i Hercegovine je kazala da su njen suprug i otac sredinom juna 1992. u noćnim satima odvedeni iz Planjine kuće, a kasnije je saznala da su ubijeni.
Na suđenju Jovanu Tintoru za zločine počinjene u Vogošći, svjedok Tužilaštva BiH rekao je da je u ljeto 1992. godine zarobljen i odveden u “Bunker” kod restorana “Sonja”, gdje je premlaćen.
Na suđenju za zločin protiv čovječnosti počinjen na području Vogošće, zaštićeni svjedok Tužilaštva BiH je naveo da je Krizni štab bio paralelni organ vlasti, na čelu s optuženim Jovanom Tintorom.