Poštivanje konvencija na Manjači

Radomir Radinković je izjavio da su zarobljenici bili tretirani u skladu sa Ženevskim konvencijama i da su ih redovno posjećivale delegacije Crvenog krsta.

U pisanoj izjavi uvedenoj u dokaze, Radinković je, ipak, naznačio da su sprovedene istrage protiv stražara koji su “nezakonito obavljali dužnost”. On je potvrdio da su “nažalost” zarobljenici dolazili s povredama “i više nego što su očekivali”, dodavši da je zbog toga uveden obavezan ljekarski pregled.

“Iz jednog sabirnog centra, dovedeni su jako napaćeni i gladni ljudi, sama kost i koža, a mi smo to konstatovali u zapisniku”, kazao je Radinković i dodao da se o zdravstvenom stanju zarobljenih brinuo jedan medicinski tehničar, kao i “bar jedan ljekar”.

Ratku Mladiću, bivšem komandantu Glavnog štaba VRS-a, sudi se za progon Muslimana i Hrvata iz više opština pod srpskom kontrolom, genocid u Srebrenici i još nekoliko opština, terorisanje građana Sarajeva i uzimanje pripadnika UNPROFOR-a za taoce.

Prema optužnici, na Manjaču su dovođene žrtve progona nesrba širom Bosanske krajine.

Dok ga je unakrsno ispitivala tužiteljka Caroline Edgerton, Radinković je rekao da je učestvovao u ispitivanju zarobljenika, te da je uvidio da je među njima bilo poprilično onih kojima nije bilo mjesto na Manjači, zato što nisu učestvovali u borbama niti su imali oružje.

To se posebno odnosilo na stare, bolesne i maloljetne, kazao je Radinković.

Na svjedokove riječi da su oni upućivani “u razmjenu”, predsjedavajući sudija Alphons Orie upitao je zašto jednostavno nisu bili pušteni da se vrate kućama.

“Nismo imali pravo da ih puštamo, jer ih mi nismo ni dovodili”, odgovorio je svjedok, precizirajući da su ih hapsile “civilna policija i vojska na teritorijama raznim” pod sumnjom da su učestvovali u naoružavanju ili u borbama.

Tvrdio je i da su pojedinačna oslobađanja bila nemoguća zbog borbi koje su bile vođene u blizini. “Kako da ih se pusti, kad bi poslije pet-deset minuta mogli biti likvidirani od ove ili one strane”, rekao je svjedok.

Radinković je potvrdio i da je početkom avgusta 1992. na Manjaču dovedeno 1.430 Muslimana iz Prijedora “nažalost, u samo 11 autobusa”.

Ti zarobljenici, po njegovim riječima, pola noći su proveli u autobusima ispred logora zato što uprava nije željela da ih prihvati bez spiskova, koje policija koja ih je dovela nije imala. I među tim zarobljenicima, kako je kasnije utvrđeno, bilo je podosta onih kojima na Manjači nije bilo mjesto, rekao je svjedok.

Suđenje Mladiću se nastavlja u utorak, 17. februara.