Kličković i ostali: Odlasci bez prisile

“Ništa nije rađeno naprečac i nasilu, nego su o evakuacijama razgovarale obje strane. Tamo nije bilo prisile ni progona, a te su se stvari dešavale iz bezbjednosti”, rekao je Gojko Kličković predočavajući materijalne dokaze o “evakuaciji” Bošnjaka s područja Bosanske Krupe.

Prvooptuženi je dodao da su zapisnici sa sastanaka između vojnih struktura i predstavnika mještana Arapuše i izbjeglica iz Krupe “ključni dokazi” jer pokazuju da su “evakuacije bile potreba, a ne prisila”.

Kličković se zajedno s Mladenom Drljačom i Jovanom Ostojićem tereti za zločine protiv čovječnosti, te ratne zločine protiv civilnog stanovništva i ratnih zarobljenika počinjene tokom 1992. godine na području Bosanske Krupe.

Državno tužilaštvo tvrdi da su civili Bošnjaci iz Arapuše, Zalina, Potkalinja, Zaluga, Velike Jasenice, Velikog Dubovika i grada Krupe, “u skladu sa pismenom naredbom Gojka Kličkovića”, tokom maja 1992. godine prisilno iseljeni na područje Sanskog Mosta i Bihaća.

Prvooptuženi Kličković je u spis uveo i spiskove 460 mještana Arapuše koji su “evakuisani” u Sanski Most, kao i niz naređenja viših vojnih struktura i studija različitih autora o komandnoj odgovornosti, zločinu protiv čovječnosti…

Također je na ročištu pojasnio i da na suđenja 17. i 23. februara 2010. godine “nije odbio doći zbog rješenja o produženju njegovog pritvora”, ne obrazlažući o kojim drugim razlozima je riječ. Javnost nije upoznata s detaljnim sadržajem podneska Kličkovića koji se odnosi na odluku Sudskog vijeća od 10. februara 2010. godine o produženju pritvora za još dva mjeseca, kao ni zahtjeva o razrješenju branilaca po službenoj dužnosti.

Kličković se u pritvoru nalazi od juna 2007. godine, dok se druga dvojica optuženih brane sa slobode.

Nastavak suđenja zakazan je za 9. mart 2010. godine.