Macura: Materijalni dokazi o odlukama srpskih organa i iseljavanju Bošnjaka i Hrvata
Tužilaštvo je uložilo 50-ak materijalnih dokaza, među kojima niz akata o formiranju Republike Srpske i njenih civilnih i vojnih organa, te odluka o preuzimanju vlasti i uspostavljanju srpske teritorijalne cjeline. U dokaze su uloženi i akti Skupštine Bosanska krajina, koja je kasnije prerasla u Autonomnu regiju Krajina, a koja je obuhvatala opštine Gradiška i Kozarac.
Tužiteljica Olivera Đurić kao dokaz je uložila izvještaje i preglede koji pokazuju koliko je bošnjačkog i hrvatskog stanovništva bilo na području Gradiške po popisu iz 1991., a koliko ih je napustilo tu opštinu tokom rata.
“Poslije rata njihov broj je znatno manji”, kazala je Đurić.
Ona je ukazala na odluke prema kojima na rukovodeće i važne funkcije mogu biti postavljena samo lica srpske nacionalnosti, kao i da se mora evidentirati napuštena imovina i staviti na raspolaganje opštinama.
U dokaze je uvršteno više borbenih i operativnih izvještaja u periodu april – juli 1992. godine, kao i informacije o ubijenim i nestalim Bošnjacima, te rušenju deset džamija i dvije katoličke crkve na području Gradiške.
Odbrana je prigovorila na relevantnost određenog broja dokaza. Branilac Miodrag Stojanović je kazao da zapisnici sa sjednica skupština i političke odluke nemaju veze s optuženim, koji je bio komadir čete, posebno ako se ima u vidu da mu se ne stavlja na teret zločin protiv čovječnosti.
On je naveo da su, po optužnici, stradala lica s područja druge opštine, a ne Gradiške. Ukazao je da se izjveštaj o rušenju vjerskih objekata odnosi na period 1993-1994. godina.
Macura je optužen da je, kao komandir Prve čete Drugog bataljona Prve gradiške brigade, za vrijeme pretresa terena u mjestu Turjak u junu 1992. godine – gdje se nalazila grupa civila bošnjačke nacionalnosti iz Kozarca, koja se, bježeći pred ratnim sukobima, pokušavala prebaciti do granice s Hrvatskom – bio prisutan tokom ubistava deset civila, među kojima su bile i tri žene.
Tužiteljica je na ročištu pročitala iskaze dva svjedoka u svojstvu oštećenih. U iskazu Sabre Bosnić se navodi da je njena tetka Maida Sulić nestala s područja Kozarca, a da su poslije pronađeni njeni posmrtni ostaci. Svejdokinja je kazala da je čula da je njena tetka stradala u “nekom bježanju”. Hajra Blažević je u iskazu navela da su nakon rata pronađeni posmrtni ostaci njenog sina Suvada, ali da ne zna kako je stradao.
Suđenje se nastavlja 29. novembra.