Ramić Ćamil i ostali: Zarobljenici bili u nadležnosti Službe vojne bezbjednosti

Martin Frančešević, vještak vojne struke, objasnio je kako su obavještajni organi brigade prvi vršili ispitivanje zarobljenih vojnika prije nego bi oni bili predati u nadležnost organa za bezbjednost – Vojne policije.

Tužiteljica Marijana Čobović predočila je vještaku dva izvještaja o zarobljavanju četiri pripadnika Vojske Republike Srpske (VRS), koja su sačinjena u komandi štaba Višegradske brigade.

U prvom, od 19. oktobra 1992. godine, Amir Šabović koji je vršio ispitivanja naveo je da  pristup zarobljenicima imaju osobe koje nemaju za to ovlasti, te se ispitivanje “ne vodi na stručan način“. Na drugom, koji je sačinjen dan kasnije, kao pomoćnik komandanta za bezbjednost potpisan je Ćamil Ramić.

Frančešević je konstatovao da je Ramić, kao pomoćnik komandanta za bezbjednost, prešao iz Opštinskog štaba Teritorijalne odbrane (TO) u komandu Prve višegradske brigade na istu dužnost, koja je bila pod ingerencijom Istočnobosanske operativne grupe (IBOG) u Goraždu.

Dodao je kako je Služba vojne bezbjednosti vršila ispitivanja prije nego su zarobljenici iz Višegrada sprovedeni u zgradu ZOIL-a u Goraždu, gdje su bili ratni zatvorenici. Vještak je uporedio nekoliko dokumenata, navodeći da su, od zarobljena četiri, trojica vojnika sprovedena u Goražde. Načelnik bezbjednosti je zarobljenike predao u nadležnost Vojne policije u Goraždu, naveo je Frančešević.

Objašnjavajući ulogu vojnog pritvora, Frančešević je objasnio kako je funkcionisao u specifičnim okolnostima jer se Goražde nalazilo u okruženju. Iako je bio u nadležnosti Službe vojne bezbjednosti, odnosno Vojne policije – koji su bili zaduženi za sigurnost i ispitivanje zatvorenika – zatvor je imao upravnika koji nije dolazio iz vojnih već civilnih struktura vlasti.

“Upravnik zatvora je izvještaje slao predsjednici Vojnog suda u Goraždu i načelniku za bezbjednost IBOG-a“, rekao je vještak.

Govoreći o strukturi IBOG-a, vještak je naveo da  je ova operativna grupa imala nekoliko brigada i prištapskih jedinica, među kojima je bila četa Vojne policije. Komandir Vojne policije bio je podređen komandantu brigade.

Frančešević je citirao nekoliko naredbi IBOG-a o zarobljavanju pripadnika VRS-a te dodao da su oni predati u nadležnost Vojne policije. Pojasnio je kako je pomoćnik komandanta za bezbjednost bio zadužen za stručno rukovođenje Vojnom policijom, što se odnosilo i na odnos prema zarobljenicima, ali se uvijek morala slijediti generalna naredba komandanta IBOG-a nakon njihovog zarobljavanja.

U pojedinim slučajevima postojao je referent za bezbjednost koji je vodio brigu o odnosu prema ratnim zarobljenicima i prostorijama u kojima su boravili, objasnio je vještak. Kada nije bilo referenta, Služba za bezbjednost je morala raditi te poslove. Za zakonito postupanje Vojne policije zadužen je bio pomoćnik komandanta IBOG-a za bezbjednost, rekao je Frančešević.

Za zločine počinjene od 1992. do 1994. nad zarobljenicima na području Goražda i Višegrada sudi se Ćamilu Ramiću, Himzi Selimoviću i Ramizu Mićivodi. S njima se sudi i Mehmedu Dobrači, kome su na teret stavljeni zločini nad zarobljenicima i civilima počinjeni 1995. godine na području Rogatice i Goražda.

Suđenje će se nastaviti 4. marta, kada će Tužilaštvo ulagati materijalne dokaze.