Sejdić: Oslobađanje kao jedina opcija

Odbrana je, suprotno navodima optužnice, naglasila da Sejdić nije bio komandant Višegradske brigade Armije Bosne i Hercegovine (ABiH) od maja 1992. godine. Braniteljica Edina Rešidović je kazala da je 29. maja u Crijepu formiran Opštinski štab Teritorijalne odbrane na čelu sa Mehmedom Tvrtkovićem, kao i Odred “Čole”, čiji je komandant bio Sejdić.

“Od 29. maja Opštinski štab Teritorijalne odbrane preuzeo je komandu i rukovođenje svim jedinicama… U tom vremenu Sejdić nema nadređenu poziciju nad vojskom i njenim komandantima”, rekla je Rešidović.

Ona je dodala da prvi dokument u kojem se Sejdić spominje kao komandant brigade potiče od 20. avgusta 1992. i da je tada podnio izvještaj Opštinskom štabu Teritorijalne odbrane. Navela je da se Prva višegradska brigada pod tim nazivom prvi put spominje u dokumentima 7. novembra 1992. godine. U to vrijeme, kako je napomenula, formira se i Istočnobosanska operativna grupa (IBOG), koja je bila nadređena Sejdiću.

Braniteljica je kazala da je tužilac zanemario kontekst događaja koji su prethodili onom što se dešavalo po optužnici. Prema njenim riječima, ti događaji su uzrok kasnijih dešavanja.

Rešidović je govorila o “hegemonističkim ciljevima srpskog rukovodstva”, nizu odluka srpskih organa u BiH, te “potpunom osposobljavanju” srpskih snaga uz pomoć Jugoslovenske narodne armije (JNA).

“BiH proglašenjem nezavisnosti nema organizovanu vojnu silu”, rekla je Rešidović.

Ona je kazala da u Goražde dolaze brojne izbjeglice, a da je grad od 2. maja 1992. odsječen od Sarajeva i pod artiljerijskim i snajperskim napadima.

Tužilaštvo tereti Sejdića kao bivšeg komandanta Prve višegradske brigade ABiH za nečovječno postupanje prema civilima srpske nacionalnosti, kao i ratnim zarobljenicima, pripadnicima Vojske Republike Srpske (VRS), u periodu od jula 1992. do februara 1993. godine.

Prema Odbrani, dokazi pokazuju da je selo Bučje u opštini Goražde imalo strateški značaj i da je bilo opravdan vojni cilj. Odbrana ne osporava da je Sejdić, u de jure ulozi komandanta Odreda “Čole”, u julu 1992. godine učestvovao u razoružavanju mještana Bučja na “bazi patriotizma i dobrovoljnosti”, kao pomoć 43. goraždanskoj brigadi.

Braniteljica Sabina Ćatović-Hota rekla je da nema dokaza da je Sejdić preduzimao radnje u vezi sa pritvaranjem mještana. Ona je kazala da Odbrana ne osporava izjave svjedoka koji tvrde da su opljačkani i zlostavljani na Trebeškom brdu, ali osporava da je za to odgovoran Sejdić.

Prema Odbrani, optuženi je bio kilometrima daleko od mjesta na kojem je, kako se tvrdi, 22. jula izdavao naređenja. Ćatović-Hota smatra da se gradila teza o prepoznavanju Sejdića, a da je riječ o pogrešnoj identifikaciji.

Ona je naglasila da su se svjedoci na suđenju, inače “neprijateljski vojnici”, rukovali sa Sejdićem u sudnici ili ispred.

Braniteljica je rekla da je optuženi, kao komandant, bio “trn u oku” nekima, a i da je objavio knjigu, koju su čitali i nedobronamjerni.

Odbrana će završnu riječ nastaviti da iznosi 3. juna.