Stojanka Stanković je kazala da je čula da je njen brat Stojan Kršić uhapšen u mjestu Josipovac u Hrvatskoj dok se vraćao iz Njemačke. Prema njenim saznanjima, prebačen je u Bosanski Brod, a potom u Odžak i Orašje.
Ona je navela da je u Brodu od Save Jeremića, koji je s njenim bratom bio u logoru, saznala da joj brat nije živ.
“Rekao mi je da ga ne tražim živog. Rekao je da su u Mahali razdvojeni stariji i mlađi… da su izvedeni na kopanje rovova i da je poginuo”, kazala je Stanković.
Ona je dodala da je jedan Bošnjak pričao da mu je bilo naređeno da baci tijelo njenog brata u Savu, ali da ga je on ipak zakopao. Na tom mjestu, kako je navela, pronašla je bratov krst, ali posmrtne ostatke nije do danas.
Vlado Adamović, branilac optuženog Đure Matuzovića, konstatovao je da svjedokinja u ranijem iskazu nije spominjala informacije od Jeremića, ali da jeste navodila druge priče o sudbini brata koje su se ispostavile kao netačne. Na sugestiju da ona ustvari ne zna šta se dogodilo s njenim bratom, Stanković je kazala da ne zna.
Za zločine počinjene u Orašju, uz Matuzovića optuženi su Ivo i Tado Oršolić, Marko Dominković, Joso Nedić, Marko Blažanović, Mato i Anto Živković, Stjepo Đurić i Mirko Jurić.
Prema optužnici, oni su zločine počinili kao pripadnici komandnih struktura Hrvatskog vijeća obrane (HVO) te vojne i civilne policije u Orašju. Na teret im je stavljeno da su počinili progon srpskog stanovništva, i to ubistvima, zatvaranjem, mučenjem, silovanjima i drugim radnjama.
Mira Ninković iz Novog Grada u opštini Odžak izjavila je da su bili odvedeni u školu u Odžaku, gdje su razdvojeni muškarci i žene. Ona je navela da su žene puštene poslije tri dana i da više nikad nije vidjela supruga Ostoju.
Kako je rekla, njegovo tijelo dovezeno je 28. oktobra 1992. godine, na jednu od razmjena. Čula je da je stradao na kopanju rovova u mjestu Vidovice (opština Orašje).
Mile Danilović iz Kotor-Varoši kazao je da je njegov brat Blago živio u Rijeci, ali da je uhapšen i doveden u Bosanski Brod, gdje je zatvoren.
On je rekao da je od hrvatskih vlasti dobio potvrdu da mu je brat preminuo 2. novembra 1992. godine, te da je obaviješten da je ekshumiran u mjestu Bukova Greda (opština Orašje).
Danilović je kazao da je čuo i pročitao u medijima da je njegov brat brutalno ubijen.
Brankica Bradašević iz Donje Dubice u opštini Odžak rekla je da je njen otac Marko Goranović nestao nakon što je otišao na liniju. Nadali su se da će biti razmijenjen, ali je njegovo tijelo dovezeno 7. novembra 1992.
Bradašević je kazala da je njen brat prilikom prepoznavanja oca vidio prostrjelnu ranu u predjelu stomaka.
Suđenje se nastavlja 16. januara.
