Sejdić: Legitimnost razoružavanja
“U Bučju se nalazilo srpsko stanovništvo koje se nije odazvalo pozivu za mobilizaciju. Gradina je na visini od 1.400 metara i tu se pružala mogućnost povezivanja i potpunog okruženja Goražda”, kazao je Remzija Šiljak koji je svjedočio kao stručno lice.
Na današnjem ročištu unakrsno ga je ispitivao tužilac Vladimir Simović, kojeg je interesovalo zbog čega bi srpskim snagama bilo interesantno Bučje ukoliko su 1992. bile na položajima na ulazu u Goražde.
Šiljak je rekao da su Bučje i Gradina strateški važni s aspekta odbrane u svakoj situaciji.
Tužilac je pitao svjedoka da pojasni svoju konstataciju da su mještani Bučja bili “do zuba naoružani”, ako se ima u vidu da je bilo 46 stanovnika i da je pronađeno 20 pušaka.
“U tih 46 stanovnika su i žene i djeca i starci. To znači da je svo vojno sposobno stanovništvo bilo naoružano bolje nego bilo koja moja brigada”, kazao je Šiljak.
Sejdiću, ratnom komandantu Prve višegradske brigade ABiH, sudi se za nečovječno postupanje prema civilima srpske nacionalnosti, kao i ratnim zarobljenicima, pripadnicima Vojske Republike Srpske (VRS), u periodu od jula 1992. do februara 1993. godine.
Sejdićeva Odbrana uložila je i set materijalnih dokaza kojima nastoji pokazati da je Bučje bilo opravdan vojni cilj i da je imalo strateški značaj.
Braniteljica Edina Rešidović uložila je dokumente najviših organa Republike BiH (RBiH) iz aprila i maja 1992., kojima se naređuje razoružanje svih koji se nisu stavili pod kontrolu oružanih snaga RBiH.
Uložena je i naredba Glavnog štaba iz jula 1992. svim jedinicama iz istočne Bosne da pruže pomoć u odbrani Goražda.
Dio dokaza odnosio se na rad Višegradske brigade ABiH, odnosno Štaba Teritorijalne odbrane (TO) Višegrad koji je djelovao prije njenog formiranja.
Tužilac Simović prigovorio je na autentičnost, zakonitost i relevantnost određenih dokumenata. Rekao je kako nije sporno da je razoružavanje bilo legitimno, ali ne i odvođenje i držanje stanovništva.
Nastavak suđenja zakazan je za 20. novembar.
