Bez udruženog progona

Šešelj je kao lažnu odbacio optužbu da su on i Karadžić bili učesnici u udruženom zločinačkom poduhvatu čiji je cilj bio progon Muslimana i Hrvata sa velikih dijelova teritorija BiH i Hrvatske, koji bi zatim bili uključeni u ujedinjenu srpsku državu.

Svjedok je naglasio da je bio u sukobu sa drugim navodnim učesnicima u tom poduhvatu, poput predsjednika Srbije Slobodana Miloševića, koji ga je hapsio. 

Šešelju, lideru Srpske radikalne stranke (SRS), sudi se pred Haškim tribunalom po optužnici za zločine nad Hrvatima i Muslimanima u Hrvatskoj, Vojvodini i BiH počinjene u periodu od 1991. do 1993. godine. Presuda će mu biti izrečena 30. oktobra.

U pisanoj izjavi uvedenoj u spis, Šešelj je potvrdio da je u aprilu 1992. u sukobima u Zvorniku učestvovalo 100 dobrovoljaca SRS-a, ali u sastavu Jugoslovenske narodne armije (JNA). Kada se JNA povukla, poslije 15 dana, povukli su se i oni. Ti dobrovoljci, po svjedoku, nisu zlostavljali civile.

Šešelj nije negirao kontakte sa Vasilijem Vidovićem, Branislavom Gavrilovićem i Slavkom Aleksićem, vođama srpskih formacija oko Sarajeva, ali je tvrdio da su oni bili mještani, a njihove jedinice u sastavu Vojske Republike Srpske (VRS). Takođe, za svu trojicu je izjavio da “nema saznanja” da su počinili bilo kakve zločine.

U unakrsnom ispitivanju, Šešelj je tužiocu Alanu Tiegeru potvrdio da je u maju 1991. podržavao Karadžića i politiku njegove Srpske demokratske stranke (SDS), istovremeno formirajući “četničke jedinice na Romaniji”.

Tužilac je zatim iz Šešeljevog intervjua citirao njegove riječi da će “ako JNA ne razoruža ustaše, biti krvi”, da će “četnici-diverzanti udariti na Zagreb” i da će “osveta biti slijepa”, uz stradanje nevinih.

“Ovaj stav ne samo da odražava moje mišljenje iz 1991. nego odražava i moje današnje mišljenje. Ja i danas mislim da – ako neko negdje ugrozi srpski narod – Srbi treba da uzvrate istom mjerom. Dosta je bilo ponižavanja srpskog naroda, dosta je bilo uništavanja srpskog nacionalnog bića, dosta je bilo razaranja srpskih gradova i sela”, odgovorio je Šešelj. 

Nazivajući prijetnju četničkim napadima na Zagreb “blefom” izrečenim u vrijeme kada su u Hrvatskoj bili podvrgavani “torturi” i “ubijani”, Šešelj je izrazio žaljenje “što nije imao moći da tu prijetnju ostvari”.

Potvrdio je da je SRS tada slala “veliki broj dobrovoljaca u slavonska sela, koji su pomagali u odbrani”, zato što se JNA držala kao “neutralna”.

Tieger je Šešelja pitao da li ostaje i pri stavu, izrečenom takođe u proljeće 1991, da je “Bosna nesumnjivo srpska” i da “ako se islamskim fundamentalistima ne sviđa to, mogu da spakuju kofere i odu”, kao i većina stanovništva, ukoliko “ne postanu lojalni građani Srbije”.

“Što se tiče mojih prijetnji islamskim fundamentalistima, smatrajte da one vrijede i danas, na svim prostorima… A što se tiče BiH i njene etničke strukture, tamo oduvijek žive samo Srbi, preko 90 odsto Srba… To su Srbi-pravoslavci, Srbi-muslimani i Srbi-katolici, a politika moje stranke je politika opštesrpskog nacionalnog jedinstva”, odgovorio je Šešelj.

Unakrsno ispitivanje Šešelja tužilac će nastaviti u ponedjeljak, 10. juna.