Krsmanović: Ubistva na Drini

Svjedokinja OK6 rekla je da se u junu 1992. godine, zajedno sa sestrom i malim djetetom, krila kod rođaka u naselju Dušće u Višegradu, kada je stajavši ispred kuće vidjela tri vojnika koji su ušli u fabriku “Varda”, odakle su izveli sedam muškaraca bošnjačke nacionalnosti.

“Svih sedam je moralo da stane u krug kada im je bilo naređeno da izvade sve što imaju iz džepova. Nakon par minuta, odveli su ih ka Drini, pustili ih da uđu do koljena u vodu i tada ih je jedan vojnik rafalom sve pobio”, ispričala je OK6.

Kako je navela, događaj je posmatrala stajavši ispred kuće koja je od fabrike “Varda” bila udaljena oko 150 metara.

“Ta tri vojnika nisam znala i nisam ni mogla da ih prepoznam. Nakon par dana, kada smo ukopavali jednog komšiju, među narodom sam čula da su među vojnicima ispred ‘Varde’ bili Milan Lukić i Oliver Krsmanović. Ponavljam, ja te ljude nisam poznavala”, kazala je OK6.

Milan Lukić je, kao vođa paravojne jedinice “Beli orlovi”, prvostepenom presudom Haškog tribunala osuđen na kaznu doživotnog zatvora.

Krsmanoviću je na teret stavljeno da je, kao pripadnik Druge podrinjske lake pješadijske brigade Vojske Republike Srpske (VRS), učestvovao i pomagao u ubistvima, silovanjima i prisilnim nestancima bošnjačkog stanovništva u Višegradu.

Optužnica ga tereti da je 7. juna 1992. pomogao u ubistvu šest ljudi, koji su odvedeni iz fabrike “Varda” i ubijeni na Drini. On je optužen i da je 27. juna, s Milanom Lukićem i drugima, zapalio oko 70 civila u kući Mehe Aljića u naselju Bikavac.

Tokom unakrsnog ispitivanja, Slaviša Prodanović, advokat optuženog Krsmanovića, pitao je svjedokinju zašto u izjavi datoj Agenciji za istrage i zaštitu (SIPA) 2006. godine nije spomenula niti jedno ime vojnika, na šta je OK6 rekla da se izjava data tokom 2006. nije odnosila na Olivera Krsmanovića, već na druga optužena lica.

Suđenje se nastavlja 4. septembra.