Alić: Humanitarni radnik na borbenom zadatku
Agan Elkasović, svjedok Tužilaštva BiH, u svojim izjavama nije Šefika Alića doveo u vezu sa zarobljenim vojnicima Vojske Srpske Republike Krajine koji su ubijeni u avgustu 1995. godine u pograničnom području između Hrvatske i BiH.
Elkasović tvrdi da je bio zamjenik komandanta bataljona “Hamze”.
Državno tužilaštvo smatra da je Šefik Alić u vrijeme vojne akcije “Oluja”, koja je vođena na teritoriji Bosanske i Hrvatske krajine, bio oficir za bezbjednost bataljona “Hamze” 505. bužimske brigade Petog korpusa Armije BiH. Pripadnici ovog bataljona zarobili su 5. avgusta 1995. četiri vojnika, koja su isti dan ubijena. Tužilaštvo Alića smatra odgovornim jer je propustio “istražiti i kazniti” ta ubistva.
U optužnici stoji da je zarobljenike ubio arapski državljanin Tewfik Al Harbi, koji se nalazi u bijegu.
Elkasović kaže da ga je o zarobljavanju vojnika obavijestio komandir druge čete bataljona “Hamze” Hamdija Šahinović.
“Rekao sam Šahinoviću da zarobljene proslijedi do komandanta brigade Izeta Nanića. Nanića sam obavijestio da ima zarobljenih i da će biti upućeni u komandu brigade”, rekao je Elkasović.
Naređenje Izeta Nanića, koji je poginuo tokom ove akcije, bilo je da sve zarobljenike treba sprovesti u komandu, kako bi bili ispitani o rasporedu neprijateljskih jedinica, kazao je svjedok.
Nakon komunikacije putem radioveze, Elkasović tvrdi da tog dana nije čuo bilo kakve druge informacije o zarobljenima, niti ih je vidio. Također je rekao da je 5. avgusta 1995. godine Šefika Alića vidio “rano ujutro prilikom proboja linija”, ali nije mogao sa sigurnošću odgovoriti koja je bila njegova funkcija u bataljonu “Hamze” u vrijeme “Oluje”.
Bataljon “Hamze” formiran je neposredno uoči operacije “Oluja”, 4. avgusta 1995. U sastav bataljona ušla je dotadašnja samostalna četa za specijalne namjene “Hamze” i jurišni bataljon čiji je komandant bio Elkasović. Komandir čete “Hamze” do tada je bio Šefik Alić.
Pozicije pomoćnika komandanta za bezbjednost i obavještajne poslove bile su “namijenjene” Šefiku Aliću i još dvojici vojnika, kazao je Elkasović.
“Bilo je više imena u opticaju i ja ne znam ko je na kraju dobio koju funkciju. Kada je Nanić stavljao na papir imena i prezimena, postojala je mogućnost da Alić zauzme neku od tih pozicija. A da li je kasnije bilo tako, ne znam”, rekao je svjedok.
Nepoznavanje ovih informacija Elkasović je objasnio svojom pasivnom ulogom i slabom komunikacijom sa komandantom bataljona Asimom Bajraktarevićem.
“Asim je tražio da budem pasivan. Uloga drugih starješina nije mi bila jasna. Asim je želio kontrolu, želio je da uvede više discipline i vjerskog života. Ja se u to nisam uklapao, tako da se nakon akcije ‘Oluja’ nisam dugo zadržao u bataljonu”, rekao je Elkasović.
Upitan o Tewfiku Al Harbiju, Elkasović je ispričao da ga je poznavao kao “humanitarnog radnika koji se povremeno uključuje u akciju”, što je Izet Nanić, tvrdi svjedok, odobravao smatravši da Tewfikovo učešće u borbi podiže moral ostalim vojnicima.
Suđenje Šefiku Aliću nastavlja se 17. septembra 2007. godine.
