Predstavnice ukrajinskih organizacija učile od bh. udruženja i žena žrtava seksualnog nasilja

Predstavnici ukrajinskih organizacija u studijskoj posjeti BiH – učenje iz bosanskohercegovačkog iskustva. Foto: BIRN BiH

Predstavnice ukrajinskih organizacija su se tokom studijske posjete Bosni i Hercegovini upoznale sa djelovanjem organizacija koje su radile sa ženama žrtvama seksualnog nasilja i ratnih trauma, kao i sa iskustvima u uspostavljanju projekata ekonomskog i društvenog osnaživanja, rečeno je tokom konferencije na kojoj je predstavljen rad organizacija iz Ukrajine kojima podršku pružaju “Žene za Žene” i “Women for Women International”.

Seida Sarić, direktorica Udruženja “Žene za žene” iz BiH je tokom obraćanja podsjetila da je ova organizacija osnovana 1993. u okviru nevladine organizacije “Women for Women International”, kada je razvijen i program podrške ženama koje su preživjele rat u BiH. Dodala je da su do sada direktno uspjeli pomoći 80.000 žena u više od 50 lokalnih zajednica.

Upravo njihovo iskustvo koje su stekli u proteklih 30 godina, kako je objasnila, jeste bio razlog zašto je organizacija “Women for Women” angažovala “Žene za žene u BiH” da upravljaju Fondom za podršku Ukrajini.

Ispričala je da je sa kolegicama u martu prošle godine otišla u Poljsku, koja je primila najviše izbjeglica iz Ukrajine, gdje su razgovarale sa ogromnim brojem žena koje su prelazile granicu bježeći od ruske invazije.

Tada su počeli finansirati izbjeglice iz Ukrajine, a nakon nekoliko mjeseci su se povezali sa organizacijama u Ukrajini te ih počeli podržavati.

“Od marta 2022. do danas kroz projekte naših partnera pružena je direktna pomoć za 3.500 korisnica programa za žene i djecu. Što se tiče studijskog putovanja, mi smo smatrali da bi bilo jako korisno našim partnerima da dođu u BiH, da na licu mjesta, ne samo sa nama nego i sa drugim našim kolegama iz civilnog društva, odnosno organizacija žena, čuju, što bi se reklo iz prve ruke, koje iskustvo žene imaju“, objasnila je Sarić.

Ona je dodala da su smatrali da je izrazito važno da se sretnu i ženama koje su u toku rata iskusile seksualno nasilje te koje su silovane, a što je, prema njenim riječima, jedna od gorućih tema i problema i u Ukrajini.

Direktorica Fondacije “Andreev” iz Kijeva, Irina Andreeva, navela je da ova fondacija uz pomoć “Žene za žene” i “Women for Women International” pruža psihološku i medicinsku pomoć svim žrtvama seksualnog nasilja u Ukrajini, te da njihovi mobilni timovi rade u okupiranim dijelovima.

“Moram naglasiti da usko sarađujemo sa Tužilaštvom BiH i Tužilaštvom Ukrajine i radimo s njima na ratnim zločinima. Do sada imamo zvanično prijavljenih 195 slučajeva seksualnog nasilja, ali to je samo na okupiranim područjima i to je neka službena brojka“, kazala je Andreeva te dodala da je taj broj, nažalost, mnogo veći.

Prema njenim riječima, identifikovali su 51 žrtvu seksualnog nasilja, među kojima je i dijete od četiri godine.

Kazala je da u Ukrajini trenutno prolaze iste faze kako bi se došlo do pravde, kao što je i BiH radila.

Jedna od učesnica studijske posjete je i Kateryna Shukh, psihologinja u organizaciji “HumanDoc” iz Varšave, koja je u Poljsku izbjegla iz trenutno okupiranog Mariupolja.

“Ja moram reći da ljudi često misle da kada neko pobjegne od rata i dođe na sigurno, tu sva patnja prestaje. Međutim, znam da to nije tačno jer oni nose bol i svu patnju i u svojim srcima i u svojim umovima“, rekla je Shukh te istakla važnost procesa liječenja i integracije u samu zajednicu, kao i saradnje s organizacijama iz BiH.

Njena organizacija je, kako je kazala, uz podršku “Žene za žene” i “Women for Women” uspjela pružiti sveobuhvatnu podršku za 900 ukrajinskih žena i djece.

Natalya Vyshnevske, direktorica organizacije “D.O.M 48.24.” iz oblasti Ivano-Frankivsk, koju su 2015. uspostavili ljudi koji su izbjegli iz okupiranih teritorija, kazala je da su trenutno njihove aktivnosti fokusirane u pravcu pružanja podrške onima koje je pogodio rat.

“Smatram da rat više pogađa žene zato što su one te koje brinu o starijima, one su te koje brinu o djeci, one su te koje najčešće ostanu bez prihoda u slučaju neke veće ekonomske krize, one su te koje brinu o obrazovanju djece, koje rade kući i ono što smo primijetili jeste da su one pod većim psihološkim stresom upravo iz razloga što nekako cijelo vrijeme čekaju na svoje voljene da se vrate sa prvih linija“, navela je Vyshnevske.

Ann Marie Clarke, direktorica programa “Women for Women International” je kazala da su oni bili ti koji su izabrali “Žene za žene u BiH” da budu predvodnici ovog projekta, zbog relevantnoti i iskustva koje imaju u odnosu na ovo što se dešava u Ukrajini.