Evropski sud za ljudska prava odbacio tužbu porodice srbijanskog gardiste
Dragan Jakovljević i Dražen Milovanović, gardisti koji su stradali 2004.
Evropski sud za ljudska prava danas je saopštio da odbacuje kao neprihvatljivu tužbu oca Dragana Jakovljevića, jednog od dvojice vojnika koji su umrli u kasarni Topčider u oktobru 2004. godine, s obrazloženjem da porodica nije iskoristila sve raspoložive pravne lijekove u Srbiji, prije nego što je slučaj podnijela pred sudom u Strasbourgu.
Sud u svojoj odluci od 13. oktobra, koja je objavljena danas, ističe da je “podnosilac predstavke pokrenuo krivični postupak samo putem privatne tužbe” i “nije podnio građansku tužbu u kontekstu tog krivičnog postupka, ograničavajući se na čisto krivičnu akciju”.
Srbijanski vojnici Dragan Jakovljević i Dražen Milovanović pronađeni su mrtvi 5. oktobra 2004. godine, dok su bili na straži u vojnoj kasarni na Topčideru, u Beogradu. Prema inicijalnoj istrazi vojske jedan je vojnik ubio drugog pa onda sebe.
Druga istraga – koju su pokrenule porodice – pokazala je, međutim, da je gardiste ubila treća osoba.
Njihova smrt je privukla medijsku pažnju zbog navoda da su vojnici ubijeni jer su vidjeli bivšeg komandanta Vojske Republike Srpske Ratka Mladića da se krije u kasarni u vrijeme dok se nalazio u bjekstvu.
Ali jedan od advokata porodica vojnika je 2014. izjavio da je Mladić negirao da se skrivao u kasarni kada su gardisti preminuli.
Tužba Evropskom sudu podnijeta je nakon intervjua koji je u decembru 2004. srpskom listu “Večernje novosti” dao Vuk Tufegdžić, u to vrijeme istražni sudija.
Tufegdžić je tvrdio da su rezultati istrage vojske po kojima se radio o ubistvu i samoubistvu tačni.
Takođe je istakao da “postoje izjave svjedoka… da je vojnik Jakovljević imao psihičku krizu”.
Porodica Jakovljević tužila je Tufegdžića i prvostepeni sud je proglasio sudiju krivim, ali je drugostepenom presudom oslobođen optužbe.
Nakon toga, advokat porodice Jakovljević, Predrag Savić, izjavio je da “nismo imali drugu zakonsku mogućnost osim da pošaljemo predstavku Evropskom sudu za ljudska prava u znak protesta”.
Evropski sud međutim u svojoj odluci kaže da je “podnosilac predstavke trebalo da pokrene građansku tužbu” u Srbiji, a ne tužbu u Strasbourgu.
“Nije objasnio zašto bi takav pravni lijek bio neadekvatan i nedjelotvoran u konkretnim okolnostima njegovog slučaja, niti je pokazao da su postojale posebne okolnosti koje ga oslobađaju ovoga”, navodi se u obrazloženju.
Porodice obojice gardista pokrenule su još jedan slučaj pred Evropskim sudom za ljudska prava u Strasbourgu u martu 2020. godine, jer Srbija još nije sprovela presudu srpskog Ustavnog suda iz 2013. godine.
Ustavni sud je donio odluku da se porodicama isplati odšteta i da tužilaštvo treba da “preduzme sve mjere kako bi što prije okončao pretkrivični postupak u tom predmetu”.
Međutim, još uvijek nema napretka u ovom slučaju.
