Članak

Simatovićeva Odbrana negirala odgovornost za zločine u Zvorniku i Bijeljini

21. Marta 2018.17:10
Odbrana Franka Simatovića Frenkija istakla je da paravojske koje su počinile zločine u BiH i Hrvatskoj nisu bile pod kontrolom Službe državne bezbjednosti (SDB) Srbije, što je osporio vojni vještak Optužbe Reynaud Theunens.

Unakrsno ispitujući Theunensa, Simatovićev branilac Mihajlo Bakrač dokazivao je da je jedinica Željka Ražnatovića Arkana na ratištu u Hrvatskoj bila pod komandom Jugoslovenske narodne armije (JNA). Theunens je ponovio da je, prema nizu dokumenata bezbjednosnih organa JNA koje je analizirao, Ražnatović uživao podršku SDB-a Srbije, iako u borbenim dejstvima jeste bio pod komandom JNA.

Simatovićeva Odbrana predočila je dokumente po kojima su “arkanovci” u jesen 1991. godine bili dio Teritorijalne odbrane Srpske autonomne oblasti (SAO) Slavonija, Baranja i zapadni Srem. Vojni vještak odgovorio je da je na taj način bilo prikrivano da snage povezane s vlastima Srbije učestvuju u konfliktu u Hrvatskoj.

Kao dokaz da je Arkanova jedinica u jesen 1991. bila pod komandom JNA, branilac Bakrač je prikazao snimak na kojem tadašnji general Andrija Biorčević, u prisustvu Ražnatovića, kaže da bi “JNA opkolila selo, a Arkan onda upao i pobio sve koji se nisu predali”.

Odbrana Simatovića citirala je i Ražnatovićevu izjavu da je u napad na Bijeljinu s proljeća 1992. godine krenuo “na poziv Srpske demokratske stranke”. Umiješanost SDB-a Srbije u zauzimanje Zvornika u aprilu 1992. godine, Simatovićeva Odbrana pobijala je tvrdeći da izjava koju je o tome dao Vojislav Šešelj nije vjerodostojna, zato što je Šešelj tada bio u sukobu sa predsjednikom Srbije Slobodanom Miloševićem.

Theunens je odgovorio da je samo citirao Šešeljevu izjavu BBC-u.

Bivši prvi operativac SDB-a Srbije, Simatović je zajedno s ratnim šefom te službe Jovicom Stanišićem optužen za progon, ubistva, deportaciju i prisilno premještanje hrvatskih i muslimanskih civila. Te zločine, po optužnici, počinile su paravojske pod kontrolom SDB-a Srbije, poput “Crvenih beretki”, “arkanovaca” i “Škorpiona”. Prve “Crvene beretke” u Kninu je, tvrde tužioci, za račun SDB-a Srbije 1991. godine obučavao Kapetan Dragan.

Branilac Bakrač dokazivao je i da su počinioci zločina nad hrvatskim civilima u selu Škabrnja kod Knina bili pripadnici milicije i vojske SAO Krajine, a ne “Crvenih beretki”. Theunens je, međutim, ostao pri iskazu da je grupa Gorana Opačića, koja je počinila zločine u Škabrnji, prethodno bila na obuci u logoru Golubić, u kojem je, pod kontrolom Simatovića, obuku sprovodio Dragan Vasiljković zvani Kapetan Dragan.

Opačić je, po dokumentima koje je vještak analizirao, bio formalno primljen u Jedinicu za specijalne operacije SDB-a Srbije.

Odbrana nije negirala da je Simatović u junu i julu 1991. godine bio u Kninu, ali je ustvrdila da je on bio “običan operativac” SDB-a Srbije koji je “prikupljao informacije”.

Nasuprot tome, Theunens je rekao da je Simatović omogućio, osmislio i nadgledao obuku specijalnih snaga koju je u Golubiću sprovodio Kapetan Dragan.

Svjedok je dodao da je Simatović “učestvovao i u najmanje jednom zauzimanju” gradova u BiH.

Na tvrdnju branioca Bakrača da je Kapetan Dragan u Kninu bio u sastavu lokalne Teritorijalne odbrane, vještak Theunens je naznačio da “ne tvrdi da je Kapetan Dragan bio pripadnik SDB-a Srbije, već da je u Krajini bio u kontaktu sa tom službom”.

Odbrana Simatovića će unakrsno ispitivanje Theunensa nastaviti u četvrtak, 22. marta.

Radoša Milutinović