Maksimović i ostali: Pomaganje ranjeniku u Lazarevićima

Svjedokinja Snežana Lazarević se prisjetila sredine jula 1992. godine kada je probudila pucnjava i kada su kod njene kuće u zaseoku Lazarevići donijeli ranjenog Cvjetka Đorđića. Navela je da je bilo između osam i deset sati ujutro i da je na autobuskoj stanici bilo dosta svijeta.

Lazarević, koja je bila medicinska sestra, kazala je da je previjala ranjenika, a da joj je Rajo Lazarević pomagao pridržavajući ga. Prema njenim riječima, ukazivanje prve pomoći je trajalo 15-ak minuta i Đorđić je autom odvezen u bolnicu.

Svjedokinja je rekla da su tog dana poginula tri lica iz Lokanja.

Lazareviću se sudi s Goranom Maksimovićem, Ljiljanom Mitrovićem, Slavkom Perićem, Miletom Vujovićem, Vukašinom Draškovićem, Gojkom Stevanovićem i Mićom Manojlovićem za napad na kolonu koja je iz Teočaka krenula 14. jula 1992. godine, te za sprovođenje i čuvanje 76 civila, od kojih je 67 ubijeno u selu Lokanj kod Zvornika.

Maksimović je, prema optužnici, bio komandir interventne jedinice policije iz Ugljevika, Mitrović njegov zamjenik, Perić komandir Lokanjske čete, a ostali optuženi bili su pripadnici te jedinice.

Svjedokinja Tatjana Lazarević je takođe opisala kako se ujutru između osam i devet sati “okupilo dosta naroda” na autobuskoj stanici kod njene kuće u zaseoku Lazarevići.

Ona je kazala da je njena kćerka Snežana previjala ranjenog Cvjetka Đorđića, a da su tu bili Rajo Lazarević, kao i drugi mještani. Svjedokinja je dodala da su Đorđića povezli u bolnicu, ali da je umro u putu.

Nastavak suđenja je 9. decembra.